________________
ચૌદમું ]. છ છેયસુત્ત
૧૪૩ બંધમાંના પહેલા વર્ગરૂપ નિરયાવલિયા સસ્પાદિત કરી હતી. આ સમિતિએ શ્રી ચન્દ્રસૂરિકૃત ટીકા સહિત આ સમગ્ર સુફખંધ પ્રસિદ્ધ કરેલ છે. ઈસ. ૧૯૩૨માં ડં. પી. એલ. વૈદ્ય આ સુફબંધ અંગ્રેજી પ્રસ્તાવના, ટિપ્પણ અને શબ્દકોશ તેમજ વર્ણકાદિ વિસ્તાર અને મહાબલના જન્માદિનું વર્ણન એ બે પરિશિષ્ટ સહિત સમ્પાદિત કર્યો છે. જે. ધ. પ્ર. સભા તરફથી સમગ્ર સુયફખંધરૂપ મૂળ, મૂળના અને ટીકાના ગુજરાતી અનુવાદ સહિત વિ. સં. ૧૯૯૦માં છપાયેલું છે. આ પાંચ ઉવંગ જે અંગ્રેજી પ્રસ્તાવના, અનુવાદ, ટિપ્પણ, શબ્દકોશ, વર્ણકાદિવિસ્તાર, અને શ્રીચન્દ્રસૂરિકૃત (સંસ્કૃત ટીકા ) સહિત એ. એસ. ગેપણુએ અને વી. જે. ચેકસીએ તૈયાર કર્યા હતાં તે ગૂર્જર ગ્રન્થરત્ન કાર્યાલય તરફથી ઈ. સ. ૧૯૩૪માં એક પુસ્તકરૂપે પ્રકાશિત થયાં છે. નિયાવલિસુફખંધને સાર હિન્દીમાં જ્ઞાનસુંદરજીએ શીધ્ર બેધ(ભા. ૧૮)માં આપ્યો છે. 3. એ. એન. ઉપાધ્યેએ આ પાંચ ઉવંગોની કથાને સાર બૃહત્કથાકાશની અંગ્રેજી પ્રસ્તાવના(પૃ. ૨૨-૨૩)માં આવે છે.
-
પ્રકરણ ૧૪: છ છેયસુત્ત છેયસુત્તની સંખ્યા દર્શાવી તેને નામનિર્દેશ કરનાર અને જેનધર્મવરસ્તોત્રની સોપણ વૃત્તિમાંના ઉલ્લેખ કરતાં પ્રાચીન ઉલ્લેખ કોઈ છે એવો પ્રશ્ન પૃ.૧૧ માં મેં ઉઠાવ્યો છે. એના ઉત્તર તરીકે જિનપ્રભસૂરિએ જણ મહદ્દીમાં અગિયાર ડેપોમાં રચેલા સિદ્ધ તથવ (સં.
૧ આના પૃ. ૮માં એવો ઉલ્લેખ છે કે એમ લાગે છે કે મૂળે આ પાંચ ઉવંગેસ્વતંત્ર હતાં, પણ એ નાનાં હોવાથી એ એકત્રિત કરાયાં અને એક જ ગ્રન્થનાં પાંચ વર્ગ તરીકે ગણાવાયાં. HIL (Vol. 11, p. 467)માં તે એ ઉલ્લેખ છે કે અસલ આ પાંચ ઉવંગ એક ગ્રન્થ હોવાને ઘણું સમ્ભવ છે, અને ઉવંગેની સંખ્યા બારની ગણાવવા માટે આ પાંચની આગળ ઉપર સ્વતંત્ર ગણના થઈ હોવી જોઈએ. ૨ આની પહેલાં અંગ ૬-૮ ની કથાઓ વિષે અને આની પછી વિવા-સુય, ઉત્તર અને પધણણગમાંની સ્થાઓ વિષે ઊહાપોહ છે. ૩ ચોથા અને પાંચમા પદ્યમાં ઉવંગેની બારની સંખ્યા અને એનાં નામોને ઉલેખ છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
