________________
ભાવાર્થ - સંસારમાં જેટલા પ્રાણીઓ છે તે બધા સ્વયંના કરેલા કર્મના ફલસ્વરૂપ સુખ દુઃખને એકલાજ ભોગવે છે. કોઈ પણ બીજાના સુખ દુઃખમાં ભાગીદાર થતા નથી. અને તે કર્મનું ફલ અવશ્ય ભોગવવું જ પડે છે. ભોગવ્યા સિવાય કર્મથી છૂટકારો થતો નથી એ પ્રમાણે વિચાર કરી વિવેકી પુરૂષોએ સમતાપૂર્વક તે દુઃખને સહન કરવું જોઈયે ૬૮ છે જ્યાં સુધી ઈન્દ્રિયોની શક્તિ ક્ષીણ થઈ નથી ત્યાં સુધી भनुष्योमे स्वयंना मात्मस्यामा प्रवृत्त थई हो ॥ ६८ ॥ मार्यक्षेत्र, ઉત્તમકુલમાં જન્મ, પાંચે ઈન્દ્રિયોની પૂર્ણતા, અને નિરોગી શરીરની પ્રાપ્તિ થવી તે ખરેખર ધર્માચરણ કરવાનો ઉત્તમ અવસર છે. આને મેળવીને જે ફોગટ ગુમાવતો नथी. परंतु धर्मनु सेवन ३ छ ते४ पंडित छे ॥ ७० ॥
भावार्थ :- संसार में जितने प्राणी है वे सब स्वयं किये हुए कर्म के फलस्वरूप सुख दुःख को अकेला ही भुगता है। किसी ओर के सुख दुःख में सहभागी नहीं होते और इस कर्म का फल अवश्य भुगतना ही पड़ता है। भुगते बिना कर्म से छुटकारा नहीं होता इस तरह विचार करके विवेकी पुरुष को समतापूर्वक इस दुःख को सहन करना चाहिए । आर्य क्षेत्र और उत्तम कुल में जन्म, पांचों इन्द्रियों की पूर्णता और नीरोगि शरीर की प्राप्ति होना धर्म सेवन का उत्तम अवसर है। इसे पाकर जो व्यर्थ नहीं गंवाता किन्तु धर्म सेवन करता है, वही पण्डित है ॥ ७० ॥
किञ्च
जाव सोयपरिण्णाणा अपरिहीणा, णेत्त-परिण्णाणा अपरिहीणा, घाणपरिण्णाणा अपरिहीणा, जीह-परिण्णाणा अपरिहीणा, फरिसपरिणाणा अपरिहीणा, इच्चेएहिं विरूवरूवेहिं परिणाणेहिं अपरिहायमाणेहिं आयटुं सम्मं समणुवासिज्जासि ॥ ७१.॥
त्तिबेमि ॥ यावत् श्रोतपरिज्ञानानि अपरिहीनानि, नेत्रपरिज्ञानानि अपरिहीनानि, घ्राणपरिज्ञानानि अपरिहीनानि, जिह्वापरिज्ञानानि अपरिहीनानि, स्पर्शपरिज्ञानानि अपरिहीनानि, इत्येतैः विरूपरूपैः प्रज्ञानैः अपरिहीनैः आत्मार्थं यदि वा आयतार्थं - अपर्यवसनाद् मोक्षार्थं यद्वा आयत्तार्थं . आयत्तत्वाद् मोक्षार्थं सम्यक् समनुवासयेत् - आत्मनि कुर्याः यदि वा रत्नत्रय्याऽऽत्मानं वासयेद् भावयेत् रज्जयेदिति यावत् ॥७१॥ ___ अन्वयार्थ :- जाव - ४यां सुधी सोयपरिण्णाणा - श्रोत्रेन्द्रिय परिशान भेटले आननी सोमणवानी शति अपरिहीणा - क्षी (नष्ट) 25 नथी, णेत्तपरिणाणा अपरिहीणायक्षरिन्द्रीय-मानी. २५. १५वानी शन्ति क्षी। 25 नथी, घाणपरिणाणा अपरिहीणा -
೯೦ y®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®|ft 3THIRPI
