________________
ચારો કરવા ઉપર મંદૂકારનું દષ્ટાંત. સ્વરે બે કે આંહી કોણ સુતે છે? રાજા કપટથી બે કે હું એ પરદેશી કાપડી છું. ચારે પરદેશી જાણીને કહ્યું, ચાલ મારી સાથે, તને ધનવાન બનાવું. રાજા તેની પછાડી ગયે. એક શેઠનું ઘર ફાડી ઘણું ધન કાઢયું, અને રાજાને માથે તે ઉપડાવ્યું. ત્યાંથી એક જણે ઉદ્યાનમાં જઈ એક ભયરૂં ઉઘાડયું, રાજા સહિત ચાર અંદર ગયો. ત્યાં નાગકુમારી સરખી એક યુવાન સ્ત્રી હતી. તેને રે કહ્યું, બેન ! આ આવેલ આપણા અતિથિના પગ ધોઈ નાંખ, ભાઈને હુકમ થતાંજ એક કૂવાના કિનારા ઉપર તેને લઈ જઈ તેના પગ ધોવા બેઠી. તેના પગને કેમળ સ્પર્શ લાગવાથી આ કેઈ ઉત્તમ મનુષ્ય છે, એમ નિર્ણય કરી દયા અને સ્નેહની લાગણીથી તે સ્ત્રીએ કહ્યું કે પગ ધોવાના મિષથી હું તને આ કુવામાં ફેંકી દેવાની હતી, પણ તારા ઉપર મને સ્નેહ આવે છે માટે તારી ભલા માટે કહું છું કે આંહીથી તારાથી નસાય તેમ નાસી જ. સજા શૂરવીર છતાં અવસર ઓળખી ત્યાંથી ચાલ્યા ગયે. પિતાને બચાવ કરવા માટે રાજા કેટલેક દૂર ગયે એટલે તેણીએ બુમ પાડી કે ભાઈ, આ માણસ નાસી જાય છે. ચાર ખગ લઇ પાછળ થયે, તેને નજીક આવતે જોઈ એક પત્થરના ત થાંભલા પાછળ રાજ ભરાઈ ગયે. ક્રોધ કરી તે સ્થંભ ઉપર ખગને પ્રહાર કરી તે માણસને મેં મારી નાંખે એમ અંધકારમાં નિર્ણય કરી ચોર પાછા ફર્યો. ચોર મળવાથી રાજા ખુશી થઈ મહેલમાં આવી સુઈ રહે. બીજે દિવસે રાજા શહેરમાં ફરવા નીકળ્યો અને તે ચારને એક ઠેકાણે વસ્ત્ર તુણવાને બંધ કરતે જેઈ ઓળખી, મુકામે આવી, તેને બહુ માનથી બેલાવી લાવવા કેટવાળને મોકલ્યા. તે માણસોને પાસે આવેલાં જોઈ ચેર ચમક્યો, પેલો માણસ મરાયો નથી એમ તેને ખાત્રી થઈ. પેલા માણસેએ રાજા પાસે આવવા કહ્યું. વગર આનાકાનીએ તે તેણે સ્વીકાર્યું. તે સભામાં આ સજાએ બહુમાન કરી આસન ઉપર બેસાર્યો અને કહ્યું કે તારી બેન અને આપ. ચોરને નિર્ણય થશે કે તે મારી બેનને જાણનાર પતેજ છે. ચેરે પિતાની બેન રાજાને આપી. રાજાએ તેણીના ઉપકારને આફ્લો વાળી આપી તેને રાણી કરી રાખી. ચેરને સારી નોકરીમાં
