________________
ઘતિકર્મના ક્ષયથી થતું ફળ. ૩૩૭ पडपि समकालमृतवो भगवंतं ते तदोपतिष्ठते । स्मरसाहायककरणे प्रायश्चितं ग्रहीतुमिव ॥ ३५ ॥
એ અવસરે કામદેવને સહાય કરવાનું જાણે પ્રાયશ્ચિત લેવા માટે આવી હોય તેમ એકી કાળે છએ ઋતુઓ ભગવાનની પાસે પ્રાપ્ત થાય છે. ૩૫.
अस्य पुरस्तानिनदन् विज॑भते दुंदुभिर्नभसि तारं । कुर्वाणो निर्वाणप्रयाणकल्याणमिब सद्यः॥३६॥
આ ભગવાનની આગળ તાર સ્વરે નાદ કરતે દેવદુંદુભિ, જાણે તત્કાળ કલ્યાણકારી મોક્ષમાર્ગના પ્રયાણ કરતા, (સૂચવતા) હેય તેમ શેભી રહ્યો છે. ૩૬.
पंचापि चेंद्रियार्थाः क्षणान्मनोज्ञीभवंति तदुपांते ।
को वा न गुणोत्कर्ष सविधे महतामवामोति ॥३७ ।। તે ભગવાનની પાસે પાંચે ઈદ્રિના અર્થો, ક્ષણવારમાં મનેજ્ઞ થાય છે. અથવા મહાપુરૂની સેબતથી (સામિપ્યતાથી) કોણ ગુણને ઉત્કર્ષ ન પામે ? અર્થાત્ સર્વ પામે. ૩૭.
अस्य नग्वरोमाणि च वर्धिष्णून्यपि नेह प्रवर्धते ।
भवशतसंचितकर्मच्छेदं दृष्ष्ट्रव भीतानि ॥ ३८ ॥ સેંકડે ગમે ભવના સંચિત કરેલાં કર્મોને નાશ થયેલો જોઈને, ભય પામ્યાં હોય તેમ વૃદ્ધિ પામવાના સ્વભાવવાળા પણ આ પ્રભુના નખ અને રેમ વૃદ્ધિ પામતા નથી. ૩૮.
शमयंति तदभ्यर्णे रजांसि गंधजलवृष्टिभिर्देवाः । उन्निद्रकुसुमदृष्टिभिरशेषतः मुरभयंति भुवम् ॥ ३९॥
તે પ્રભુની પાસે સુંગંધ જલની વૃષ્ટિ કરવે કરી, દેવે ધૂળને શાંત કરે છે અને વિકસ્વર પુષ્પ વૃષ્ટિએ કરી નજીકની સર્વ ભૂમિને સુગંધિત કરે છે. ૩૯
छत्रत्रयी पवित्रा विभोरुपरि भक्तितत्रिदशराजैः। गंगास्रोतस्रितयीच धार्यते मंडलीकृत्य ॥ ४० ॥
સ્વામિના ઉપર ઈદ્રો ભક્તિથી ગંગા નદીના ત્રણ પ્રવાહની માફક, પવિત્ર, ગોળાકાર, ત્રણ છાને ધારણ કરે છે.
अयमेक एव नः प्रभुरित्याख्यातुं विडोजसोन्नमितः ! अंगुलिदंड इवोच्चैश्चकास्ति रत्नध्वजस्तस्य ॥४१॥
