________________
હોંકારવિદ્યાનું ધ્યાન,
૭૧ મુખની અંદર આઠ પાંખડીવાળું ઉજવળ કમળ ચિંતવવું અને આઠ પાંખડીઓમાં આઠ વર્ગો. સ. , ૪. સ. 1. ૨. ર. (પૂર્વે કહેવાઈ ગયા છે તે) સ્થાપવા તેમ જ છે નમો સિાળં આ આઠ અક્ષરોમાંથી એક એક અક્ષર એક એક પાંખડીઓ મૂકવે. તે કમળની કેસરાના ચારે બાજુના ભાગમાં–મા દિ સેળ અક્ષર ગોઠવવા, અને વચલી કર્ણિકાને અમૃતના બિંદુઓથી વિભૂષિત કરવી. પછી ચંદ્રમંડળથી આવતા, મુખે કરી સંચરતા, કાંતિના મંડળમાં રહેલા, (કાંતિના મંડલથી ઘેરાયેલા) અને ચંદ્રમા સદશ કાંતિવાળા માયાબીજ (f) ને તે કમળની કર્ણિકામાં ચિંતવ. પછી દરેક પાંખડીઓમાં ભમતા, આકાશ તળમાં સંચરતા, મનની મલિનતાને નાશ કરતા, અમૃત રસને ઝરતા, તાલુરંધ્ર કરી જાતા, ભ્રકુટીની અંદર દીપતા, ત્રણ લોકમાં અચિત્ય માહામ્યવાળા અને તેજોમયની માફક અભૂતતાવાળા, આ પવિત્ર મંત્રનું એકાગ્ર મનથી ધ્યાન કરતાં– મન અને વચનની મલિનતા દૂર થઈ શ્રુતજ્ઞાન પ્રકાશ પામે છે (પ્રગટ થાય છે.) મનને સ્થિર રાખી છ મહિના નિરંતર અભ્યાસ કરતાં સાધક મુખકમળથી નીકળતી ધૂમની જવાળા જોઈ શકે છે. પછી વિશેષ વૈરાગ્ય પ્રાપ્ત થતાં સર્વપ્નનું મુખકમળ જેવે છે. અને તેથી આગળ વધતાં કલ્યાણ માહામ્ય, (આનંદસ્વરૂ૫) સર્વાતિશય સંપન્ન અને પ્રભામંડલની અંદર રહેલા જાણે સાક્ષાત્ સર્વજ્ઞ હોય તેમ સર્વ ને જુવે છે. પછી તે સર્વજ્ઞના સ્વરૂપમાં થએલ નિશ્ચયવાળો, મનને સ્થિર કરી, સંસાર અટવીને ત્યાગ કરી મોક્ષમંદિરમાં આરૂઢ થાય છે. (અર્થાત્ કર્મ ક્ષય કરી મુક્ત થાય છે.) ૪૮ થી ૫૭.
(સિવિઘાનું સ્થાન.) शशिविबादिवोद्भूतां स्रवंतीममृतं सदा । . विद्यां क्षिमिति भालस्थां ध्यायेत्कल्याणकारणं ॥ ५८ ॥
ચંદ્રના બિંબથી જાણે ઉત્પન્ન થએલી હેય (તેવી ઉજલ,) નિરંતર અમૃત સવતી અને કલ્યાણના કારણરૂપ (ક્ષિ) નામની વિવા લલાટને વિષે ધ્યાવવી. ૫૮.
શરિવરાત્રીનું સ્થાન. क्षीरांभोधेविनिर्याती प्लावयंती सुधांबुभिः। भाले शशिकलां ध्यायेत् सिद्धिसोपानपद्धतिम् ॥ ५९॥
