________________
આ સિવાય અન્ય એક પુરાવાને રજુ કરતાં પ્રો. હિ. ૨. કાપડિયાએ પાટણનાં અષ્ટાપદજીનાં મંદિરમાં રહેલ આ. શ્રી અમરચન્દ્રસૂરિજીની પ્રતિમા ઉપર કોતરાયેલા લેખને રજુ કરેલ છે. જેમાં “સંવત ૧૩૪૯ ચૈત્ર વદ-૬ શનિવારે વાયટીયગચ્છે જિનદત્તસૂરિનાં શિષ્ય પંડિત શ્રી અમરચન્દ્રની આ મૂર્તિ પં. મહેન્દ્રનાં શિષ્ય મદનચન્દ્રએ કરાવી.” એવો ઉલ્લેખ છે. આથી સં. ૧૩૪૯ પહેલા જ પૂજ્ય ગ્રન્થકારશ્રીનો કાલધર્મ થયો હશે તેમ અનુમાન કરેલ છે.
પૂજ્યશ્રી વાયડવંશના (ગચ્છનાં) ભૂષણ હતાં. તેઓ આચાર્યશ્રી જિનદત્તસૂરિનાં શિષ્ય હતાં. આ. શ્રી જિનદત્તસૂરિનાં ભક્તકવિરાજ અરિસિંહથી અમરચન્દ્રસૂરિએ સિદ્ધસારસ્વત મંત્ર ગ્રહણ કરી વાયડગચ્છનાં મહાભક્ત પદ્માનંદમંત્રીનાં વિશાલ ગૃહનાં એકાંત ભાગમાં નિદ્રાજય-આહારજય અને કષાયજયે પૂર્વક ૨૧ આયંબિલ સહિત એકાગ્રતાપૂર્વક જાપ કરેલ તથા વિસ્તારથી હોમ પણ કર્યો. એકવીશમાં દિનની મધ્યરાત્રિએ આકાશમાં ઉગેલા ચન્દ્રબિંબમાંથી નીકળી સાક્ષાત્ સ્વરૂપે આવીને ભારતીદેવીએ પ્રસન્ન થઈ “સિદ્ધકવિભવ:” અને “રાજાઓથી પૂજા-ગૌરવ પ્રાપ્ત કર” આ બે વરદાન આપ્યાં. ત્યારથી ૫. અમરચન્દ્ર મહાકવિનાં બિરૂદ ધારક બન્યાં.
તેઓશ્રીએ પોતાની કવિત્વશક્તિથી ગૂર્જરાધિપતિ વિશલદેવને પણ ચમત્કૃત કર્યા હતાં. મહારાજાએ આચાર્યશ્રીને પોતાની રાજસભામાં આદરમાન આપેલ. આચાર્યશ્રીએ પોતાની કવિત્વશક્તિથી સભાને પણ રંજિત કરેલ. ત્યાં રહેલા જુદા જુદા
12
