________________
૭૧
વિભક્તિવિચાર પ્રકરણ જાણવી. જેમ ખૂલના પામતા પ્રાણીને ટેકો મળવાથી તેની સ્થિરતા થાય છે તેમ અધર્માસ્તિકાયના યોગે જીવાદિદ્રવ્યોની સ્થિરતા થાય છે ./૧૩૯તી
કળશ-ઘડો જેમ પાણીને પોતાનામાં સ્થાન આપે છે, તેમ આકાશાસ્તિકાયનો જીવાદિદ્રવ્યોને પોતાના આકાશરૂપી તલમાં સ્થાન આપવાનો સ્વભાવ છે. જીવાદિદ્રવ્યો પોતાના મૂલભાવને છોડીને બીજા ભાવને નહિ પામવા છતાં પણ તે જે નવપુરાણાદિરૂપ પર્યાયોને પામે છે તે કાલનો સ્વભાવ જાણવો // ૧૪૦ની इय छब्भेयविभुति, पवंचियं अमरचंदसूरीहिं ।। निसुणताणं जायई, उमो सो ताणले सस्स ॥१४१॥
ભાવાર્થઆ રીતે છપ્રકારેવળુવિભક્તિવિચાર ના પ્રકરણ શ્રી અમરચન્દ્રસૂરિજીએ કંઈક વિસ્તારથી કરેલ છે, તે સાંભળનારાઓને જ્ઞાનનો લેશ પ્રગટ થાય છે. અર્થાત આ સાંભળનાર તથા ભણનારને જ્ઞાનનો બોધ થાય છે ૧૪૧
इतिः विभक्तिविचारप्रकरणं समाप्तम् ।। આ ભાવાર્થ લખવામાં પ્રકરણકાર તથા સિદ્ધાન્તના આશય વિરુદ્ધ પ્રમાદ અગર અજ્ઞાનતાથી જે કંઈ લખાયું હોય તેનું “મિચ્છામિ દુક્કડ” માંગી વિરમું છું.
-
-
-
-
-
-
*
-
દ
-
કે
:
૧. તાડપત્રીય ઉભયપ્રતિની અંત૨ પ્રકરણની સમાપ્તિમાં રૂત વિવરપુરdyક્કરણ સમાસન્ / લખેલ છે જ્યારે પ્રકરણકારે પ્રથમ શ્લોકમાં “વિમવિયર/ લુચ્છ' એમ લખેલ છે, આથી અમે પણ આ પ્રમાણે લખ્યું છે.
