________________
वैराग्य
शतकम्
॥ २४ ॥
Jain Education Internat
अर्थ :-- (रे जीव के०) हे अज्ञानी जीव ! (सुआ के०) पुत्र तथा पुत्रीयो जे ते (विहडंति के ० ) विघटे छे. अर्थात् तेनो विजोग थाय छे. तेज रीते (बंधवा के ० ) स्वजन जे ते (विहडंति के ० ) छे. अर्थात् स्वजननो पण विजोग थाय छे. [य के० ] वली (वल्लहा के०) बहाली स्त्रीयो पण (विहडंति के०) विघटे छे. एटले तेनो पण विजोग थाय छे, एज रीते सर्व वस्तुओनो विजोग थाय छे, पण ( इक्को के ० ) एक (जिणभणिओ के ० ) जिन|परमात्मा कहेलो (धम्मो के०) धर्म जे ते [कहवि के० ] क्यारे पण (न विहडइ के० ) वियोग पामतो नथी. ॥१२॥ भावार्थ:- हे मुग्ध जीव ! तुं विचार कर के, आ संसारमां तहारं कोण छे ? केम के, पुत्र, स्वजन, अने | वहाली स्त्रीयो इत्यादिक सर्वेनो विजोग थाय छे। एटले तेमने मूकीने तुं जइश, अथवा तने मुकीने ते जशे. माटे ज्यां संयोग छे, त्यां निमाये वियोग छेज. पण एक जिनराजनो कहेलो धर्म एटले जीवने दुःखमां पडतां घरी राखे माटे धर्म कहीए, ते धर्मनो कोइ काले पण विजोग नथी धतो. अर्थात् आ जीवने साधुं सगपण तो धर्मनुंज छे. अनें बीजुं सर्वे सगपण फोगट छे. ॥ १२ ॥
ठाइ ॥
अष्टकर्माण्येव पाशास्तैर्बद्धः जीवः संसार एव चारके बंदिगृहं तिष्ठति अडकम्मेपासबद्धो जीवो संसारचारए अष्टकर्मपाशमुक्तः आत्मा शिवमंदिरे तिष्टति अकम्पासमुको । औया सिमंदिरे ठीइ ॥ १३ ॥
10_05
For Private & Personal Use Only
我推儿毛毛帳號
भाषांतर
सहित
।। २४ ।।
www.jainelibrary.org.
