Vairagya Shataka

Author(s): Purvacharya, Gunvinay
Publisher: Jindattsuri Gyanbhandar

Page 136

वैराग्यशतकम् ॥१३४॥
उपदेशों हि मूर्खाणां । प्रकोपाय न शान्तये ।। पयःपानं भुजङ्गानां केवलंविषवर्द्धनम् ।। १ ॥ ___ अर्थ-मूर्ख जीवोने करेलो हितापदेश जे ते, प्रकोपने अर्थे थाय छे. एटले उपदेश देवाथी उलटो गुरु उपर |
भाषांतर
सहित | कोप करे छे. जेम सपने जे दधपावं. ते केवल झेरनं वधारवं छे. एटले ते सर्प जेम जेम दध पीए छे, तेम तेम तेने 1561 | झेर वधतुं जाय छे. ए रीते मूर्खने जेम जेम हितोपदेश करे छे, तेम तेम ते मूर्ख द्वेष वधारतो जाय छे. ॥१॥ । ॥१३४॥ माटे तेवा अयोग्य जीवोने उपदेश देवो ते व्यर्थ छे. अर्थात् विपरीतपणाने पामे छे. ॥ ७६ ॥
करोषि ममत्वं धनस्व जनविभवप्रमुखेष अनंतदुःखकारणेषु कुणसि ममत्वं धणसय । विहवपमुहे उ अणंते दुक्खे उ ॥ शिथिलयमि आदरं पुनः अनंतमुखे मोक्षे
सिदि लेसि आयरं पुणे । अणंतसुक्खं सुक्खंम्मि ॥ ७ ॥ अर्थ-हे आत्मन् ! (अणंतदुक्खेतु के०) अनंतु छे दुःख ते जेणे करीने अथवा जेने अर्थे जेने अर्थे जे थकी | अथवा जेने विषे एवा (धण के०) धन एटले सुवर्णादिक तथा (सयण के०) माता पितादिक स्वजन, तथा (विहवप 10 | महेस के०) हाथी, घोडा प्रमुख विभव, इत्यादिकने विषे (ममनं के०) ममत्वभावने तुं (कुणसि के०) करे छे. (पुण
के) परंतु (अणंतसुक्खंमि के०) अनंतु छे सुख ते जेने विषे एवा (मुक्खंमि के०) मोक्षना सुखने विषे (आयरं के०) RS/ आदरने तुं (सिढिलेसि के०) शिथिल करे छे. एटले तुं मोक्षनां सुख पामवानो उद्यम नथी करतो. ॥ ७७ ॥
DER
Jain Education Inter
01 2010_05
D