________________
वैराग्य
शतकम्
॥ २२ ॥
Jain Education Interna
कालनो कालचक्रने विषे परिभ्रमण करतां करतां संसारने विषे सघला एकेंद्रियादिक भेदने पामी चूक्यो छे. पण एवं न कही शकाय के, अमुक भेद नधी पाम्यो. माटे हे भव्य प्राणियो ! आज तमे अहंकार करो छो, पण तमे तो केटलीएक बखत गधेडा पण था छो, कूतरा पण थया छो, अने वली ज्यारे बोर भूला मोगरी आदिकनी जातिमां उत्पन्न थया त्यारे तो तमने न्हानां छोकरांए पण दाणा साटे वेचाथी लीधा, एटलुंज नही पण उपर माग्यामां पण गया. यावत् विष्टाने विषे कीडापणे पण उत्पन्न थह चुक्या छो. तेना तेज तमे, आज | शेठ शाहूकार बनीने बेठा छो. माटे तमे सर्व प्रकारनुं मान सूकीने धर्मकार्यमा प्रवर्त्तो ॥ १० ॥
॥ अनुष्टुप्वृत्तम् ॥
मातापितरौ
बांधवाः सुहृदः सर्वे पुत्रभार्याः प्रेतवनात्झ्मशानात् निवर्तते दत्त्वामृतंप्रति सलिलांजलि बंधंवा सुहिणो संधे । पिअमाया पुतभारिया । पेअर्वणाउ निअंर्त्तति । दाऊँणं सलिलंर्जलिं ॥११॥
I
अर्थः- (सवे के ० ) सर्व एवा (बंधवा के०) बांधव (सुहिणो के०) सुहृद एटले मित्रो तथा [पिअमाया के० ] | माता पिता (पुतभारिया के०) पुत्र तथा स्त्री, ते सर्व जे ते, मरी गयेला मनुष्य प्रत्ये (सलिलंजलि के ० ) पाणीनी (अंजलीने (दाऊणं के०) आपीने (पेअवणाओ के०) श्मशान थकी [निअसंति के० ] पाछा घेर आवे छे. पण मरेला मनुष्यनी संगाथे कोइपण मनुष्य जता नथी. ॥११॥
2010_05
For Private & Personal Use Only
兆兆
भाषांतर
सहित
॥ २२ ॥
www.jainelibrary.org
