________________
भार भरीने, तु द्रव्य मेलवीने तेमने आपीश, तोयपण तेमनी पासे ते रहेवानुनथी. अने जो तेमना भाग्यमां वैराग्य
भाषांतर LE द्रव्यादिक पदार्थ छे, तो तुकाइपण नही आपे, तोयपण ते महोटा कोटिध्वज थशे; माटे केवल तेमनेज माटे/ शतकम्
सहित पोतानुं धर्मध्यान चुकवू, ते ठीक नहीं ॥२२॥
आ बावीशमी गाथामां आ जीवने भवांतर आश्रीने अनेक प्रकारना संबन्ध धाय छे, एम कयु. परंतु आने आ भवमांज अनेक प्रकारना संबंध थया छे, तेनी कथा नीचे प्रमाणे जाणवी.
॥ कथा २ ॥ मथुरा नगरीने विषे कुबेरसेना एवे नामे एक गणिका [वेश्या] रहेती हती. ते एक दहाडो पोताने गर्भ उत्पन्न | थवा थकी अतिशे खेद पामी, स्यारे तेनी माता कुट्टीनी, तेणीए तेने खेदवाली जोइने, तेनी पीडा दूर करवाने | JE/ अर्थे वैद्यने बोलायो. ते वैद्य नाडी जोइने तेने रोगरहित जाणीने ए प्रकारे का के, आना शरीरमा कोइपण रोग | २८ ID नथी. फक्त पेटने विषे पुत्र पुत्रीरूप जोडलं उत्पन्न धयुं छे. ए कारण माटे एने खेद वर्ते छे. त्यार पछी वैद्यने विदाय | JE hi करीने ते कुटीनी, पुत्री प्रत्ये कहती हवी. आ गर्भ तहारा प्राणनो नाश करनारो छे, ते कारण माटे राखवा जोग्य
नथी, एतो पाडवा जोग्य छे. ते अवसरे वेश्या कहेती हवी. क्लेश (दुःख ) पण सहन करीश, परंतु मारा गर्भने || कुशल रहो. एम कहीने पछी ते वेश्याए गर्भनी वेदना सहन करीने अवसरे पुत्र पुत्रीरूप जोडलं प्रसन्यु. त्यारे वली
Jain Education Interne
410_05
For Private & Personal use only
30ww.jainelibrary.org
