________________
वैराग्यशतकम्
॥८५॥
Jain Education Inten
अर्थः- हे आत्मन्! (दंडकलिअंके०) दंड जेम सूत्रनी कलाना (करिता के०) करे छे. एटले कोलिआदिक नीच लोको फालका उपर चढेला सृतरने जेम लांबा दंडवडे करीने उकेले छे, अर्थात् लुगडं बनवाने माटे लांबो ताणो करवाने अंत्यजो फालका उपर चढेला सूतरने लांबा दंडना लसरकावडे करीने झपाटा बंध उकेले छे, तेम (आउसके) आयुष्य (सविता के०) उकेलता एवा (राइओ के) रात्रिओ, (य के०) अने (दिवसा के०) दिवसो जे ते (वञ्चन्ति) जाय छे. (य के० ) अने वली ( गयावि०) गया एवा जे दिवस तथा रात्रिओ, ते (हु के०) निश्चे (पुणो के ० ) फरीथी ( नियति के० ) पाछां आवतां ( न के० ) नथी । ४२ ।।
'भावार्थ:- एक कालरूप चांडाल छे, ते दिवस रात्रिनुं जघुं आवधुं ते रूप, दंडना लइकरवडे करीने मनुष्यना आयुष्यरूपी सुतरना पिंडने शीघ्रपणे उकेले छे. एटले आउखाने जलदी घटाडे छे. माटे हे आत्मन! ते आउखामांथी गयेला रात्रि अने दिवस कदि पण पाछा आवता नथी. जेम आ ग्रंथ छपावीने प्रसिद्ध यानी तिथि विक्रम संवत १९४७ ना कार्तिक शुदि ५ ( ज्ञानपंचम) ने सोमवार हतो, हवे ते वर्षनी तेज तिथि, वार, आ आखा जन्मारामां फरीथी आववाना नथी. तेम हे भव्य जीवो! आ गएला दिवस रात्रि पण तेनी पेठे पाछा आववाना नथी. एटले गया तो गयाज ! एवं जाणीने आ धर्मकार्य तो काले करीशुं. एम नही करतां, ते धर्मध्यान प्रमादरहित प आजज कर. ए उपदेश ॥ ४२ ॥
2010 05
For Private & Personal Use Only
भाषांत
सहित
॥८५॥
www.jainelibrary.org
