________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
AMARuraniummam
५९४
कर्मग्रन्थस्य टबार्थः रंग समान छे, अनंतानुबंधी लोभ किमिराग कृमजी-रंग समान छे, एटले सोले कषायना भेद कह्या ते सद्दहवा. ॥२०॥ जस्सुदया होइ जिए हास रई अरई सोगंभय कुच्छौं। सनिमित्तमन्नहा वा तं इह हासाइमोहणियं ॥२१॥
अर्थ-हवे हास्यादिक छ भेद कहे छे-जे कर्मप्रकृतिने उदयथी होवे जीवने हास्य घणो ते हास्यकर्म उदयथी. १ रतिहर्षकर्म. २ अरतिकर्म ते दिलगीरी. ३ सोग-मरणादिक करे, रुदनादि करे ते शोककर्म. ४ भयकर्म-डर घणो थाय. ५ कुच्छा -दुगंछा जे अशुभपुद्गलादिकशुं दुगंछा. ६ ए छए कार्य निमित्तकारण मिळ्यां पण उदय आवे किण हीन निमित्त विना पिण उदय आवे ते इहां हास्यादिक मोहनी कहीजे. हास्य १ रति २ अरति ३ सोग ४ भय ५ दुगंछा ६. ॥२१॥ पुरिसित्थितदुभयं पइ अहिलासो जबसा हवइ सो उ। थीनरैनपुंवेउदओ फुफुमतर्णनगरदाहसमो ॥२२॥
अर्थ--पुरुषनो अमिलाष थाय जेहने ते स्त्रीवेद कहीये १ अने जेने स्त्रीनो अभिलाष थाय ते पुरुषवेद कहीजे २ अने स्त्री पुरुष बिहुनोअमिलाप धरे ते नपुंसक वेद कहीजे. तिणे करी एटले स्त्रीने पुरुषस्युं बिहु साथे विषयनी चाह थाय अने पुरुषने स्त्रीसेव्यानी चाह थाय, स्त्री अने पुरुषसं विषयनी चाह घणी थाय, ए तीननो अमिलाप ते शायी थाय ? इम जे कर्मना उदययी थाय ते कर्म वेद कहीये. तिहां प्रथमस्त्रीवेद १, बीजो पुरुषवेद २, बीजो नपुंसकवेद ३, एहनी तृष्णा-ज्वाला एहवी छे के स्त्रीवेदनी अगनि फुफुम कोउनी दाह समान छे १ अने
For Private And Personal Use Only
