Book Title: Sharda Darshan
Author(s): Shardabai Mahasati
Publisher: Mansukhlal Chhaganlal Desai

View full book text
Previous | Next

Page 872
________________ શારદ્ધા દર્શન એટલે કૃષ્ણ વાસુદેવ નેમનાથ ભગવાન પાસે આવ્યા અને ભગવાનને વંદનનમસ્કાર કરીને પૂછ્યું “कहि ण भन्ते ! से मम सहायरे भाया गयसुकुमाले अणगारे ? जण्ण अहं वदामि નમં રામ ” જુઓ. કુણુવાસુદેવમાં કેટલે વિનય અને સભ્યતા છે. તેમણે બીજાઈ નાના. સંતેને ન પૂછયું કે મારો ભાઈ કયાં છે? એ તે સીધા ભગવાન પાસે આવ્યા ને પૂછયું-હે મારા ત્રિલેકિનાથ ભગવંત હે કરૂણાના સાગર! મારા સહેદર લઘુ બાંધવ ગજસુકુમાલ અણગાર કયાં છે? હું તેમને વંદન નમસ્કાર કરવા ચાહું છું. ભાઈ પ્રત્યે પ્રેમને કેટલે ઉભરે છે. કેટલું વાત્સલ્ય છે! કૃષ્ણને પોતાના ભાઈ નવદીક્ષિત ગજસુકમાલ અણુગારના દર્શન કરવાની અધીરાઈ આવી છે. હવે તેમનાથ ભગવાન શું જવાબ આપશે તેના ભાવ અવસરે. ચરિત્ર - પાંચ પાંડ અને દ્રૌપદી છ એ જણું વિરાટ રાજાના રાજયમાં ખૂબ પ્રમાણિક રીતે રહે છે. આથી મચ્છ રાજાને ખૂબ સંતોષ થયે. દરેક પોતાનું કાર્ય બરાબર કરે છે. રાજાની કુંવરી ઉત્તરાને બૃહન્નાટે સંગીતકળા બરાબર શીખવાડી. આથી તેની ખૂબ પ્રશંસા થઈ. બધા મોડી રાત્રે ખાનગીમાં એકબીજાને મળતા તેમજ કુંતામાતાની બરાબર ખબર રાખતા હતા. આ રીતે દિવસો પસાર કરી રહ્યા છે. દ્રૌપદી રાણીની ખૂબ સેવા કરતી, તેથી તે રાણીને ખૂબ પ્રિય થઈ પડી. રાજા તરફથી પાંચ પાંડેને અને રાણી તરફથી દ્રૌપદીને ઘણું ઈનામ આપવામાં આવતું હતું. આ રીતે આનંદથી રહેતા હતા. એક દિવસ રાણીને ભાઈ કીચક રાણીના મહેલે આવ્યા અને દ્રૌપદીને જોતાં મેહાંધ અન્ય ને વિચાર કરવા લાગ્યો કે મારી બહેનની દાસીને મારી રાણી બનાવું. આથી કીયકે પિતાની દાસીને રૌદ્ધી પાસે મેકલી. સેરેબ્રીને ઘણું માલિની કહીને બોલાવતા. દાસીએ માલિનીને કહ્યું કે હે માલિની! હું તને તારા હિત માટે એક ગુપ્ત વાત કહેવા આવી છું. મછ રાજાને સાળો કીચક નવયુવાન છે. તેનું રૂપ તે જાણે કામદેવ જોઈ લે. એ કીચકે તને એક દિવસ જોઈ છે, તેથી તે તારા રૂપમાં આસકત બનેલ છે. એટલે તારી સાથે પરણવા ઈચ્છે છે. તારા વિરહની વેદનાથી એના અંગમાં દાડ જવર જેવી ભયંકર બળતરા ઉપડી છે. તે તારા સ્પર્શરૂપી ઔષધિ મળતાં શાંત થશે. હે દાસી ! તારા તે ભાગ્ય ખુલી ગયા. કીચક રૂપમાં કામદેવ જેવું છે, તે ખૂબ હોંશિયાર છે વળી મહારાજાને સાળે છે. એ તને દિલથી ચાહ હોય ત્યાં શું બાકી રહે! માટે હે માલિની! તું આ વાતને સ્વીકાર કરીને મારી સાથે ચાલ. આ સાંભળીને માલિનીને ખૂબ ક્રોધ આવ્યો. ક્રોધથી લાલચોળ થઈને કહ્યું–હે દાસી! તું આ શું બલી રહી છે? તને શરમ નથી આવતી? તારા નાક અને કાન કાપી લઉં તે પણ પ.પ---લાગે. ચાલી જા અહીંથી. મને તે લાગે છે કે કીચક મરવા માટે જ મારા હાથને સ્પર્શ ઈચ્છી રહ્યો છે? શું સિંહણનાં સ્પર્શથી શિયાળ જીવતું રહી શકે ખરું ? મારા પતિને કીચકના કાળા કામની ખબર પડી જશે તે જીવતો રહી શકશે નડિ. આ પ્રમાણે કહીને દ્રૌપદીએ દાસીને ધક્કો મારીને બહાર કાઢી.

Loading...

Page Navigation
1 ... 870 871 872 873 874 875 876 877 878 879 880 881 882 883 884 885 886 887 888 889 890 891 892 893 894 895 896 897 898 899 900 901 902 903 904 905 906 907 908 909 910 911 912 913 914 915 916 917 918 919 920 921 922 923 924 925 926 927 928 929 930 931 932 933 934 935 936 937 938 939 940 941 942 943 944 945 946 947 948 949 950 951 952