Samayshataka tatha Samtashatak

Author(s): Sinhsuri , Yashovijay Upadhyay, Bhadrankarvijay
Publisher: Jain Sahitya Vikas Mandal

Page 34

૧૧
श्रुतस्य व्यपदेशेन विवर्त्तस्तमसासौ ।
अन्तः सन्तमसः स्फातिर्यस्मिन्नुदयमियुषि ॥ २० ॥
જે (જ્ઞાન) ઉદય પામતાં આત્મામાં અંધકારના વિસ્તાર થાય તે વાસ્તવિક જ્ઞાન નથી પણ જ્ઞાનના અડ્ડાને અંધકારના સમૂહ છે. ૨૦.
केषाञ्चित्कल्पते मोहाद् व्यावभाषीकृते श्रुतम् । पयोऽपि खलु मन्दानां सन्निपाताय जायते ॥ २१ ॥
અતિશય બિમારને દૂધ પણ સન્નિપાત માટે થાય તેમ માહના ચેાગે કેટલાકને ખરેખર! જ્ઞાનગુ વિશેષ પ્રકારે વિવાદ કરવા માટે જ થાય છે. ૨૧.
ममत्वपङ्कं निःशङ्कं परिमाष्टुं समन्ततः । वैराग्यवारिलहरीपरीरम्भपरो भव ॥ ૨૨ ||
મમવરૂપી પ ́કનું સપૂ પણે પરિમાર્જન કરવા-સાફ કરી નાખવા માટે તું નિઃશ'કપણે વૈરાગ્યરૂપી લહરીઓના દ્વેષ કરવા તત્પર અન. ૨૨.