Pravachan Pariksha Part 01

Author(s): Dharmsagar
Publisher: Rushabhdev Kesarimal Shwetambar Samstha

Page 438

श्रीप्रवचनपरीक्षा ४विश्रामे ॥४०४॥
जं मासकप्पअविहारुख वयं पंचवत्थुए अस्थि । तं तेणेव कमेणं नवकप्पा निअमओ नहुणा ॥२०॥ मासकल्पा
यन 'मासकल्पाविहारव'दितिवचनं पञ्चवस्तुके-पञ्चवस्तुकवृत्तावस्ति-विद्यते तत्तेन क्रमेणैकस्मिन् कस्मिश्चिन्मासकल्पं विधा-1|| व्यवच्छेदः यान्यत्र ममीपवर्तिनि ग्रामेऽपि मासकल्पमित्यादिक्रमेण नव कल्पाः नियमतो-निश्चयेनाधुना न सन्तीतिमावार्थः, अत एवामपा| नादीनां दौलम्ये मासकल्पभङ्गो भणितः, यदुक्तं-जइ दक्षिणादीसाए पडिलेहंति तो इमे दोसा-भत्तपाणं न लमंति, अलभते जं | विराहणं पावेंति, एसणं वा पेल्लेति, जं वा मिकखं अलभमाणा मामकर्ष मंजंति"त्ति श्रीआवश्यकपारिछपनिकानियुक्तिप्रान्ते वृत्तावितिगाथार्थः ।।२००॥ अथ हेतुमाह- कालपरिहाणिदोसा खित्ताभावेण ऊणया अहवा । अहिए पाडगवसहीसंथारगवचयाईहिं ॥२०१॥ "कालम्म य परिहाणी संजमजुग्गाई नस्थि खिताई । जयणाइ वट्टिअयं न हु जयणा भंजए अंग ॥१॥" इत्यागमवचनात्कालपरिहाणिदोषात् क्षेत्राभावेन ऊनता स्याद् , अयं भावः-दुष्षमकाले नगराणि ग्रामतुल्यानि ग्रामाश्च प्रेतवनोपमा भविष्यतीति प्रायो मासकल्पयोग्यानि क्षेत्राण्यल्पानि,ततोऽपि चतुर्मासकयोग्यान्यल्पानीतिकृत्वा माऽधिकावस्थानेन कुलादिषु प्रतिबन्धमाजः साधवोsभूवमिति मासकल्पोऽप्येकत्रैकादिदिनैरून एवं कर्तव्य इत्याचरणा कृता, न पुनयुच्छेदधिया यावजीवमेकत्रैवावस्थातव्यमिति कापि दृष्टं श्रुतं वा, नथात्वे चान्यत्र स्थितानां जनानां साधुदर्शनाद्यभावेन कथं धर्मप्राप्तिः स्याद १, अथाचरणयोनतायां हेतुमाह'अथवे'त्यादि अथवेत्यपवादपदेऽधिकावस्थाने पाटके च सति संस्तारकव्यत्ययादिमिरेकत्र क्षेत्रेऽवस्थातव्यम् , अयं भावः कदाचितथाविधग्लान्यादिमभावेऽक्षमो विहारादौ पाटकपरावर्तनेन तिष्ठति, तत्सामध्यभावे च वसतिपरावर्त्तनेनैवं संस्तारकव्यत्ययेनापि ill॥४०॥