________________
अशुभ कहेवाय छे. अनेराभोने जे विषय पोताना अभिप्रायथी तुष्टिकारी होय छे ते विषयनेज स्वमतितरंगमा झीलता बीजा बहु धिक्कारे छे. तेज विषयोने धिक्कारनार अने तेज विषयोने अत्यंत आदर आपनारने निश्चयथी कइ पण इष्ट के अनिष्ट ( संभवतुं ) नथी. ४८-५२
विवेचन-शब्दादि पंच विषयपैकी एवो कोइ पण विषय नथी के जेनुं पुनः पुनः प्रासेवन करवावडे, शब्दादिक अनेक भेदमा आसक्त थयेली अने सदाय संतोष वगरनी इंद्रियो तृप्ति पामे. 'केमके ते इंद्रियो इष्ट वस्तुने पण अनिष्ट अने अनिष्ट वस्तुने पण इष्ट माने छ एम दर्शावता सता कहे छे.'-वेणु, वीणा, गायनादिकनो ध्वनि राग परिणामवशात् प्रथम इष्ट छतां भूख के तृपाथी पीडित प्राणीने पाछळथी द्वेष परिणामवशात् अनिष्ट थइ पडे छे. तेज अनिष्ट थइ पडेलो विषय पुनः काळान्तरे राग परिणामथी इष्ट थइ जाय छे. एवी ते इंद्रियोनो विषय प्रत्ये प्रेम अनवस्थित होवाथी ते विषयजनित सुख पण अनित्य-कृत्रिम ज छे. कोइ एक रागरसिक बनी गीतध्वनि (गायन) सांभळवा माटे कान दे छे, एवी रीतेज अभीष्ट रूप आलोकवा इच्छतो सतो चक्षुनो उपयोग करे के अने प्रयोजनवशात् शेष इंद्रियोना विषयोमां पण घ्राणादिकनो उपयोग करे छे. एम उत्पन्न थयेला जुदा जुदा प्रयोजनवडे ते ते शब्दादिक विषयने इष्टपणे के अनिष्टपणे राग द्वेष वशात् कल्पी ले छे. विवक्षित पुरुष थकी जे अन्य तीव्र रागी तेमने जे शब्दादिक विषय स्वमनःपरिणामवशात् संतोषदायी | थाय छे तेज शब्दादिक विषयने बीजा पुरुषो प्रबळ द्वेषवशात् पोतानी मतिकल्पनाथी अनिष्ट मानीने धिक्कारे छे. एवी रीते | अस्थिर-कृत्रिम प्रेमवाळा विषयो तस्वथी प्रिय पण नथी अने अप्रिय पण नथी. ४८-५२
HD
Jan Education international
For Personal Private Use Only
www.jainelibrary.org
