________________
२७०
શ્રી મહાવીરસ્વામિ ચરિત્ર.
[ પ્રકરણ ૧૭
”
૩૬૦
છે
380
૩૬
૪૫૮
૬ બેમાસી
૩૬૦ ૭ દેઢ માસી ૮ એકમાસી
૧૨ ૯ અર્ધમાસી
૧૦૮૦ ૧૦ પ્રતિમા અઠમ તપ ૧૧ છઠ તપ
૨૨૯ ૧૨ ભદ્ર પ્રતિમા ૧૩ મહા ભદ્ર પ્રતિમા ૧૪ સર્વતે ભદ્ર પ્રતિમા ૧
૪૧૬૫ ૩૫૦ (ટીપી–ઉપરના યંત્રમાં છઠ્ઠ બસેને ઓગણત્રીશ જણાવી, પારણાના દિવસ બને અઠાવીશ જણાવ્યા છે, તેનું કારણ એ છે કે, છેવટના છઠ્ઠમાં પ્રભુને કેવળ જ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું છે, અને છઠ્ઠનું પારણું તે પછી કરેલું છે તેથી તે પારણુ આ છાસ્થકાળની ગણત્રીમાં લેવામાં આવેલું નથી.)
આ તપના કેઠા ઉપરથી સમજાય છે કે, જઘન્ય ( કનિષ્ટ ) માં જઘન્ય તપ છઠ્ઠને કરે છે, એટલે કઈ પણ વખતે એક પારણુ કરતી વખતે આહાર કરે, તે પછી તુર્ત આહાર પણ કરે જણાતું નથી. તમામ તપ ચૌવિહારપણે કરેલ છેએટલું જ નહિ પણ આહાર વખતે પણ પાણી વાપરતા નહિં. ભગવંતના અતિશય એવા હતા કે વિના પાણીએ હાથ અને મુખ સ્વચ્છ થતા હતા. આ કાલના જીના મનમાં વખતે એવી શંકા ઉષ્પન્ન થાય
કે, આટલા બધા દિવસ આહાર અને પાણું તપના સંબંધે શીવાય શરીર ટકી શકે કેમ ? અથવા સમાધાન, એ પ્રમાણે આહાર કર્યા સિવાય તપના
વખતમાં મન સ્થિર રહી કાર્ય કરી શકે કે કેમ ? આવા પ્રકારની શંકા થવાને સંભવ છે.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
