________________
૩૭ કલ્યાણાર્થે નવ વાડે નિર્મળ રાખવાવડે સ્વમનને અનુક્રમે અકકમપણે વશ કરવા તીર્થકર અને ગણધર ભગવંત જેવા સમર્થ જ્ઞાની પુરૂએ આપેલ અમૃત સમાન ઉપદેશ સાર્થક કરવા હરેક આત્માર્થી સાધુ, સાદવી, શ્રાવક, શ્રાવિકાએ લક્ષ રાખવું બહુજ જરૂરનું છે, અન્યથા સ્વેચ્છાએ સિંહગુફાવાસી સાધુની પેરે સ્થૂલભદ્રમુનિ જેવા સમર્થ સિદ્ધ પુરૂષની દેખાદેખી કરવા કરેલી પ્રવૃત્તિ તો બહુધા આત્માને અત્યંત અનર્થકારી થાય છે, તે વાત લાકવિદિતજ છે. જો સ્થૂલભદ્ર સમાન સામર્થ્ય પ્રગટ કરવા પ્રબળ ઇચ્છા વર્તતી હોય તે જેવી રીતે સ્થૂલભદ્રજીએ બાર વર્ષ પર્યત ભેગવેલા મનગમતા વિવિધ ભેગને પણ રેગવત તજી ૫રમ સુખકારી ગમાર્ગને સુખકારી જાણી, વિચારી ને વિવેકથી આદરી, શ્રી સંભૂતિવિજય સુરીશ્વર જેવા સમર્થ સંયમધારી સપુરૂષનાં ચરણકમળની ઉપાસના કરી, સમ્યગૂ જ્ઞાન અને શ્રદ્ધાબળે સંયમમાગને સારી રીતે સાથે અને તન, મન, વચનથી આત્માર્પણ કરી શ્રી સદગુરૂની સેવા ભક્તિ વડે સંયમ બળને દૃઢ કર્યું, તેમ અન્ય મુમુક્ષ વર્ગ તથા શીલ સંતોષાદિક ઉતત્તમ ગુણેના અભ્યાસી વગે પણ પ્રવર્તવું ઉચિત છે. વળી જંબુકમાર, સુદર્શન શેઠ, વિજય શેઠ અને વિજયા શેઠાણુ જેવા બ્રહ્મચર્ય (chastity) ના ખરા નમુના “Idealને આગળ રાખીને તેનાં પુષ્ટિકારક સાધનને વિરાધ્યા વિના અનુક્રમે સર્વ શાસ્ત્રીય 'નિયમને અનુસરી આત્મામાં પણ એવું જ અપૂર્વ સામર્થ્ય પ્રાપ્ત કરવા પૂરત પ્રયત્ન કરો ઉપયુક્ત છે. આવી રીતે અનુક્રમે અ
ભ્યાસમાં વધારે કર્યા વિના બ્રહ્મચર્ય જેવા ઉત્તમ ગુણેની કદાપિ સિદ્ધિ થઈ શકશે નહીં. બ્રહ્મચર્ય એટલે તત્ત્વથી જોતાં આત્મચર્ચા અર્થાત આત્મરમાણુ યા સ્વભાવરમણ થાય છે અને એવું સ્વભાવરમણ યા તત્ત્વરમણ તે તત્ત્વજ્ઞાન અને તત્ત્વશ્રદ્ધાના અળથીજ પ્રભવે છે. સારા નરસાં જેવાં કારણ છવ મેળવે છે