________________
૭૨
લઇ લેવી, તાળાવું અને જીલ્હાવર્ડ ફળ ગ્રહણ કરવું.” રામે કહ્યું હું સીતા! તું સતી છે, માટે હુવે નગર મધ્યે પ્રવેશ કર.” પણ સીતાએ તે એ પાંચ દિવ્ય કરિ બતાવ્યા પછીજ પ્રવેશ કરવાની હા પાડી. તે ઉપરથી રામે એક ચેાજન પ્રમાણ ખાઈ ખેાદાવીને તેમાં ખેરના અંગારા પૂરાવ્યા. પછી સીતા ત્યાં આવીને લેાકેા સમક્ષ કહેવા લાગી. જો મે મારૂ શીળ લેશ પણ ખંડિત કર્યું હોય તો આ ખાઇ મને સળગાવી દેજો, અન્યથા તે મને જળ સમાન થઇ પડજો.” એમ કહી નમસ્કારમંત્રનું ધ્યાન ધરતી સીતા સર્વ સમક્ષ એ ખાઇ પાતાના પગે ઊતરીને તેને પેલે તીરે ગઈ. તે જોઇ રામે વિચાર્યું-અહા ! મેં પૃથાજ આવી મ્હારી પત્નીને સટમાં નાખી” પેાતાના કથને આમ ખેદ કરતા જોઇ સીતાએ કહ્યું. “હે ત્રણે જગતમાં વીરશિરાણિ ! તમે મ* આને નિષ્કારણ દુઃખ દીધુ, એમ વિચારીને દુઃખી થરો નહિ. કેાઈ વેજ મને આ અગ્નિમાં નાખી, તેમાંથી મ્હારા હૃદયમાં રહેલા એવા આપેજ મને ઉગારી છે.” તે પછી લેાકેા કહેવા લાગ્યા. અસત્ય આરેાપના ભયશ્રી સીતાએ અગ્નિને પાતાની આહુતિ આપી તેા અગ્નિ પણ શીતળ થયા; એજ સીતાનું સતીપણું ખતાવી આપે છે.”
આવા બનાવ બની રહ્યા છે, એટલામાં ત્યાં ચાર જ્ઞાનધારીશ્રી શીળચદ્ર સૂરિ આવ્યા. તેમને વંદન કરવા અને ધમ સાંભળવા રામ આદિ સર્વે ગયા. ધમેોપદેશ અપાયા પછી સીતાએ પૂછ્યું “હું ગુરૂ ! મેં એવું શું કર્યું હશે કે જેથી મ્હારે માથે આવું કલક આવ્યું ?” એ ઉપરથી ગુરૂએ સીતાના તેમજ લાકોના પ્રત્યેાધને અર્થે કહ્યું કે હિતાર્થી પુરૂષે દુ:ખકારક, અસત્ય, પરને આળ, ચાડી અને મ`ભેદક એવાં વચને ન મેાલવાં. જો કે, પારકા છતા ઢાષ હાય તા પણ મહાપુરૂષે નહિ ખેાલવાં જોઇએ, તેા પછી અછતા દોષ પ્રગટ અથવા છાની