Bramhacharya Vrat

Author(s): Jain Shreyaskar Mandal
Publisher: Jain Shreyaskar Mandal

Page 192

૧૮૨
ચાલ–સગ નિવારેરે, પર રામા તા ! રોાક ન કીજે રે, મન મળવા તણા ! ઉ૦ ૫ શાક શાને કરો ફેગઢ, દુખવુ પણ ઢાહુલું ! ક્ષિણ મેડિયે ક્ષિણ શેરીએ, ભમતાં ન લાગે સાહિલ ।। ઉચ્છવાસને નિઃશ્વાસ આવે, અગ ભાજે મન ભમે ! વળી કામિની દેખી દેહુ દાઝે, અન્નદીઠું નવિ ગમે ॥ ૬ ॥ ચાલ ! જાયે કલામી રે, મનશુ લમલે ! ઉન્મત્ત થઇને રે, અલલ પલલ લખે ! ઉ૫લવે અલલપલલ જાણે, માહુ ધેલા મન રૉ ।। મહા મદન વેદન કઠણ જાણી, મરણ વારૂ ત્રેવર્ડ ાએ દા અવસ્થા કામ કેરી, કંત કાયાને દહે ! એમ ચિત્ત જાણી તજે પ્રાણી, પારકી તે સુખ વહે । ૭ । ચાલ ! પરનારીના રે, પરાભવ સાંભળેા ! કત કીજે રે, ભાવ તે નિલા uઉઠ્યા નિલ ભાવેનાહુ સમજો, પરવધૂ રસ રિહર ! ચાંપીએ કીચક્ર ભીમસેને, શિલા હેઠલ સાંભલા !! રણ પડયાં રાવણ દશે મસ્તક, રડવડતાં ગ્રંથે કહ્યાં ! તિમ મુંજપતિ દુઃખ પુજ પામ્યા, અપજશ જગ માંહે લહ્યા ! ૮ ॥ ચાલ ! શીયલ સલૂણા રે, માણસ સાહિયે ! વિણ આભરણે રે, જગ મન માહિયે ॥ ૭૦ ૫ માહિયે સુર નર કરે સેવા વિષ અમિય થઇ સચરે ૫ કેસરી સિંહ શીયાલ થાએ, અનલ તિમ શીતલ જળે ! સાપ થાએ ફુલમાલા, લચ્છીક ઘર પાણી ભરે ! પરનારિ પરિહરી, શીયલ મન ધરી. મુક્તિ વધૂપ હેલા વરે ॥ ૯॥ ચાલ ! તે માટે હું રે, વાલમ વીનવુ’ ના પાએ લાગીનેરે, મધુર વયણે ચવુ... ॥ ઉ॰ । વેયણ માહારૂ માનીયે,પરનારીથી રહેા વેગલા ૫ અપવાદ માથે ચઢે મેટા, નરકે થઇએ ઢાહિલા ॥ ધન્ય ધન્ય તે નરનારી, જે દ્રઢ શીયલ પાળે કુલલિતલાઃ તે પામરો યશ જગતમાંહિ, કમુદચંદ્ર સમ ઉજલા । ૧૦ । તિ ॥
แ
૧. સ્ત્રી. ર. આડું અવળું. ૩. અગ્નિ. ૪ લક્ષ્મી. ૫ માક્ષલક્ષ્મી ૬. જલ્દી પામે.