Bramhacharya Vrat

Author(s): Jain Shreyaskar Mandal
Publisher: Jain Shreyaskar Mandal

Page 182

૧૭ર પ્રભુતાએ હરિ સારિખ, રૂપે મયણ અવતાર; સીતાયે રે રાવણ યથા, છેડો તમે નરનાર. પાપ-૧, દશ શિશ રજ માહે રોલિયા, રાવણ વિવશ અખંભ; રામે ન્યાયે આપણો, રે જગ જય થંભ, પાપ, ૭. પાપ બંધાએરે અતિ ઘણું, સુકૃત સકલ ક્ષય જાય; અ બ્રહ્મચારીનું ચિંતવ્યું, કદિય સફલ નવિ થાય. પાપ, ૮ મંત્રફલે જગ જસ વધે, દેવ કરે સાન્નિધ. બ્રહ્મચર્ય ધરે જે નરા, તે પામે નવ નિદ્ધ પાપ. ૯. શેઠ સુદર્શનને ટળી, શૂળી સિંહાસન હેય; ગુણ ગાયે ગગનેરે દેવતા, મહિમા શીલનું જેય. પાપ. ૧૦ મૂલ ચારિત્રનું એ ભલું, સમકિત વૃદ્ધિ નિદાન શીલ સલિલ ધરે નિકેતસ હવે સુજસ વખાણ પાપ. ૧૧,
હે ભવ્ય જન! દુર્ગતિના નિદાનરૂપ અબ્રહ્મ સેવન તમે તછ ઘો, બધા જગજંતુઓ એમાંજ મુંઝાયેલાં છે-વિષય રાગથી અંધ બનેલા છે. એ અનાદિ વિષય રાગ તજે દુકર છે. તે તજે તેને જ ધન્યવાદ ઘટે છે. ૧
એ વિષય સુખ ભોગવતાં તે સારું લાગે છે, પરંતુ કિંપાકના ફળની પેરે પરિણામે અતિ ઘેર દુઃખને દેવાવાળું છે, એમ સમજીને જ શાણું સજને તેને પરિહાર કરે છે; મનથી પણ તેવા ક્ષણિક સુખની ઈચ્છા કરતા નથી. ક્ષણ માત્ર સુખ બુદ્ધિ બતાવી પરિણામે બહુ પરિતાપ ઉપજાવનાર અને જોત જોતામાં છેહ દઈ જનારું વિષયસુખમાં દિર્ઘદશ જ્ઞાની પુરૂષે મુંઝાઈ જતા નથી પણ તેઓ તેથી ન્યારાજ રહે છે. ૨