________________
૧૬૬
સેવામાં મેાકળી વૃત્તિવાળા કેટલા બધા ઢાષના ભાગી થાય છે તે સ્પષ્ટ સમજાય તેવું છે. સર્વ વાતનું રહસ્ય એ છે કે ચિંતામણિ રત્ન જેવું બ્રહ્મવ્રત સાચવવા સર્વ રીતે પ્રયત્ન કરવા.
શુદ્ધ સ્ફટિક રત્ન સમાન નિજ આત્મ સ્વરૂપને સાક્ષાત્કાર કરવા પાતાનાં મન વચન કાયાને પવિત્રણે પ્રવર્તાવવાં, મનમાં કોઈ પણ વિચાર પ્રવેશવા ન પામે, કાઇ પણ વિકારવાળુ વચન ન વદાય અને કાયાથી કાઇ પણ પ્રકારની કુચેષ્ટા થવા ન પામે એ પ્રકારે જાગૃતી રખાય અર્થાત્ જેમ બને તેમ શુદ્ધ-સાત્વિક વિચારોનુ જ સદત્તર સેવન કરાય, તેવાજ અવિકારી અમૃત જેવાં શીતળ સુખદાચી વચના વઢ્ઢાય અને અવિકારી જ ક્રિયા કરાય એવી પરિણતિ ધારી શ્રી વીતરાગ પરમાત્માએ - તાવેલા વિહિત માગેજ ચલાય, નવિધ વાડાની રક્ષા કરાય, અને સકળ કપાય મળને ખાળવા સમર્થ શાન્ત રસના આસ્વાદ કરાય; જેટલે જેટલે અંશે કુત્સિત રાગદ્વેષ અને માહાર્દિક વિકારો ઉપશાન્ત થવા પામે અને સમતા રસની અભિવૃદ્ધિ થવા પામે એટલે એટલે અશે આત્મા બ્રહ્મચર્યનું ફળ આસ્વાદી શકતા લેખાય. જે ભવ્યાત્મા આવી સમજ રાખી ઉક્ત બ્રહ્મચય સેવવા પ્રયત્નવાન થાય, તે પેાતાના પુરૂષાર્થના પ્રમાણમાં તેમાં સફળતા મેળવવા ભાગ્યવાન્ અને; એ સ્પષ્ટ સમજી શકાય એવું છે.
પતિવ્રતા નારીએ સ્વશીલ રક્ષાયે પતિના વિરહે પાળવા યાગ્ય નીયમે.
૧ પાતાના પ્રાણપ્રિય પતિના મેળાપ થાય ત્યાં સુધી ભૂમિ શયન કરવું પણ લગ- માંચા કે ઢાલીયા ઉપર સૂઈ
