________________
૧૧૯
અશરણ
અનેક પ્રકારના સુખ આપે છે એટલુંજ નહિ પણ આ સસારમાં મનુષ્ય માત્રને ધમ એજ શરણભૂત છે.
રાજા કહે પૂજ્ય ! દુઃખ દાવાગ્નિમાં દુગ્ધ થયેલા મનુષ્યને એ ધની વાત પણ કર્યાંથી હાય ! માટે મને તે આ પ્રારભ કરેલા કાર્ય માટે યાગ્ય ધમ સબલપા’
મુનિ કહે । રાજન ! તુ દુ:ખાં થઈને મૃત્યુ ઇચ્છે છે પરંતુ તેથી તેા વિશેષ દુ:ખને પામીશ. કારણ કે દુઃખ પાપથી ઉસન્ન થાય છે, પાપ પ્રાણિઘાતથી ઉપન્ન થાય છે અને પરપ્રાણઘાતથી પણ આત્મઘાત વિશેષ પાપકારી છે. આત્મઘાતને દુઃખની પરંપરા જાણી—ધથી પાપના ક્ષય થાય છે એમ વિચારી, નિશ્ચિત થઇ જિનેદિત ધર્મ કરતા તું એક દિવસ વિરમ (ઢીલકર,) જેથી સુત સહિત કલાવતી તને પ્રાપ્ત થશે. તેની સાથે તું ચિરકાળ પર્યંત ભાગ ભેગવીશ અને પછી રાજ્ય લક્ષ્મીને ત્યાગ કરી દપતી દીક્ષા અંગીકાર કરશેાઃ
ગુરૂગિરાથી સ્વસ્થ થએલા રાજાએ તે રાત્રી ત્યાં ઉપવનમાંજ નિમન કરી. રાત્રીને પ્રાંતે નિદ્રામાં એવુ સ્વપ્ર જોયુ કે, કોઇ કલ્પવૃક્ષને લાગેલી લતા ફળવતી થઇ, તેવામાં કાઇએ તેના છેદ કર્યો અને તે ભૂમિ ઉપર પડી, પુનઃ તેજ લતા કલ્પવૃક્ષને લાગી અને ફળવતી થઈ. તરતજ ઉઠી ગુરૂ પાસે જઇ નમસ્કાર કરી વિનય સહીત સ્વપ્નના અર્થ પૂછયા. ગુરૂએ કહ્યું × તે દેવીના ત્યાગ કર્યો ને કલ્પલતાનેા છેઃ કર્યાં. તે દૈવી આજે ફળે સહીત—પુત્રે સહીત તને પ્રાપ્ત થશે.
"
એ સાંભળી રાજા અત્યંત આ પામ્યા અને કહેવા લાગ્યા હે પ્રભેા ! આપની કૃપાથી મારૂ સવે શુભ થશે પછી પેાતાના સ્થાન પ્રત્યે જઇ દત્તને મેલાવી લાથી નમ્ર થયેલા રાજા ખેલ્યા. મિત્ર ! દુષ્ટ બુદ્ધિથી મેં મહત્ પાપાચરણ કર્યું, નિ`ળ કુળને લાંછિત કર્યું પરંતુ ગુરૂ મહારાજની
