________________
પીને પ્રથમના બે પણ અતિચાર રૂપે લાગે, એમ તેને પાંચ અતિચાર જાણવા. આ અતિચાર જાણવા પણ આચરવા નહિ. . - જે શક્તિવાન હોય તેમણે બાળપણાથી ગાંગેયની પેઠે શુદ્ધ શીળ પાળવા ઉદ્યમ કરે કેમકે તેનાં મેટાં ફળ શાસ્ત્રમાં કહેલાં છે. દેવ, દાનવ, ગાંધર્વ, યક્ષ, રાક્ષસ, કિન્નર એ સર્વ બ્રહ્મચારી પુરૂષને નમસ્કાર કરે છે, કેમકે શીળ પાળવું એ દુષ્કર કામ છે. એ વ્રત પાળવાથી અખંડ આજ્ઞા એશ્વર્યપણું, ઘણી ઋદ્ધિ, રાજ્ય, કામ, કીર્તિ, બળ, સત્સંગ, એટલાં વાનાં તો સહેજે મળે અને મેક્ષ પણ અનુક્રમે પ્રાપ્ત થાય, ક્લેશને કરનાર, લેકને હણનાર છતાં સાવઘ યોગથી વિરપે એ જે નારદ તે પણ મેક્ષે ગયે, તે રૂડે પ્રતાપ શીળને જાણવો.
વળી અન્ય દર્શનીમાં કહ્યું છે કે, હે યુધિષ્ઠિર ! એક રાત્રિ શીળ પાળનારને જે ગતિ મળે છે, તે ગતિ હજારે યજ્ઞ કરવાથી પણ મળતી નથી. પરદારગમન કરનારાઓ આ લોકમાં વધ, બંધન પામે, ઊંચા બંધાય, નાક દાય, દરિદ્ધી થાય, પરેલમાં તીર્ણ કંટક ભોંકાય, નરકમાં દુસહ વેદના સહે. ગયા ભવમાં કુશીલ સેવ્યાં હોય તે ઇંદ્રિયછેદ, નપુંસકપણું, કુરૂપપણું, દુર્ભાગીપણું, ભગંદર, રંડાપણું, વાંઝિયાપણું અને વિષકન્યાપણું વગેરે પ્રાપ્ત થાય, તેમજ જે પુરૂષ દેવદ્રવ્ય ભક્ષણ કરે, પરસ્ત્રી ગમન કરે, તે જીવ સાત વાર સાતમી નરકે જાય. વળી પરસ્ત્રી સેવન કરવાથી એક્વીશ વાર નરકમાં પડે, માટે ધમ પુરૂષે તેથી દૂર રહેવું. પરસ્ત્રીની અભિલાષા માત્ર કરવાથીજ રાવણ તથા ગભિલ્લરાજ આલોક તથા પલકમાં મેટા અનર્થને પામ્યા તે સાક્ષાત્ ભેગવવાથી તો અનેક સંકટ પામે તેમાં તે નવાઇજ શી? માટે ઉત્તમ પુરૂષે પરસ્ત્રીને ત્યાગ કરે. વળી અવસરે પિતાની સ્ત્રી વિષે પણ શીલ અંગીકાર કરવું. જે હમેશાં શિયળ પાળી ન શકાય તે પર્વ દિવસે તથા શ્રી તીર્થકર દેવના