________________
કલ્યાણકના દિવસે અને છ અઈના દિવસે તો તે પાળવુંજ, બાર તિથિ, દશ તિથિ અથવા પાંચ તિથિ તે અવશ્ય કુશીલ વર્જવું, બાકીના દિવસેમાં પણ દહાડે તો વ્રત પાળવું સહેલાઈથી બને તેમ છે, માટે તેમ કરવામાં પ્રમાદ ન કરવો. અને રાત્રિએ પણ એક કે બે વારની ગણત્રી રાખવી, કેમકે પુરૂષ ભેગને નથી છોડતો પણ ભંગ તે પુરૂષને છાંડે છે જ. અને કુશળ ભગવતાં નવ લાખ જીવોની હિંસા થાય છે એવું જાણું ભેગને ત્યાગ કરે. વળી હમણું પણ દિવ્યાદિકને વિષે તથા ધી જ કરવાને વિષે વિશુદ્ધ શીળને મહિમા જોઈએ છીએ, માટે બાલ્યાવસ્થામાં જે સર્વ થી બ્રહ્મચર્યવ્રત ધારણ કરવા અશકત હોય તે સુદર્શન શેઠની પેરે પિતાની સ્ત્રીને વિષે સંતેષ કરે, એ પણ શીળવંત પ્રાણી બ્રહ્મચારી બરાબર સમજ, તે સુદર્શન શેઠ કેણુ હતા અને તેમણે કેવી રીતે શીળ પાળ્યું, તેની કથા નીચે મુજબ છે –
સુદર્શન શેઠ. મોક્ષ સુખને આપનાર શુદ્ધ શીળ અને સમકિતને પાળનાર ભવ્ય પ્રાણુએ સુદર્શન શેઠની પેઠે અલ્પકાળમાં મુક્તિ પ્રાપ્ત કરે છે,
જંબુદ્વીપના દક્ષિણ ભાગના આભૂષણ રૂપ એવા ભરત ખંડમાં ચંપાપુરી નામે નગરી છે, ત્યાં રણસિંહ રાજાને પુત્ર દધિવાહન ન્યાયમાર્ગે પ્રજાનું પાલન કરતું હતુંતેણે રાધાવેધ સાધીને અભયાદેવી નામે રાણીને પરણી હતી. ત્યાં અર્હદાસ નામને અતુલ બળ, ઘન, સમૃદ્ધિએ યુક્ત એવો એક વ્યવહારી વસતે હતે. તેને અહંક્વાસી નામે પત્ની હતી. બન્ને જણ શ્રી જિનેશ્વરને પ્રરૂપેલ ધર્મ પાળતાં હતાં,
એકદા અર્હદાસીની કુક્ષિએ કે ગુણવાન છવ અવતર્યો. સદા જિનપૂજામાં રક્ત અને શુદ્ધ સમકિત પાળવામાં તત્પર