________________
૬૧
(
સામાન્ય બુદ્ધિને લીધે ભણતા ભણતા ઉદ્વેગ પામી ઘેાડુ થાડ” શીખી પાતપેાતાને સ્થાનકે જતા રહ્યા. છેવટ ફક્ત સ્થૂળભદ્ર એકલા રહ્યા. ત્યારે સ્થૂળભદ્રને પણ મનભંગ થયેલા જોઇને ગુરૂએ પૂછ્યું. “ કેમ બેઢ પામે છે ? ” ઉત્તર મળ્યા કે, “આપ અલ્પ વાચના આપેા છે. તેથી મને તૃપ્તિ થતી નથી.” ગુરુએ કહ્યું, “કિર ન કર, મ્હારૂં ધ્યાન લગભગ પૂર્ણ થવા આવ્યુ છે; માટે એ સમાપ્ત થશે કે તુરત તને સાષ થશે ત્યાં સુધી પાઠ આપીશ.” ધ્યાનપૂર્ણ થએ ગુરૂએ સ્થૂળભદ્રને વાચના આપવા માંડી એટલે સ્થૂલભદ્ર બુદ્ધિવંત હાવાથી એ વસ્તુ સિવાય દશ પૂર્વ શીખી ગયા.
હવે શ્રીયક પણ સંભૂતિવિજયને ધર્મોપદેશ સાંભળી વૈરાગ્ય પામી દીક્ષા લેવાને આતુર થયા એટલે તેની સાથે તેની બહેને પણ દીક્ષા લેવાને તત્પર થઇ. તે એમ સમજીને કે, “સત્યમ લક્ષ્મી ગ્રહણ કર્યા વિના સ`સારના પાર પામવાનાં નથી. ” એ ઉપરથી શ્રીયકે પાતાના પુત્ર શ્રીધરને મત્રીપદે સ્થપાવી, રાજાની આજ્ઞા લઇ સાતે બહેનેાની સાથે દોક્ષા અંગીકાર કરી. શ્રીસ‘ભૂતિવિજયની પાસે તે સવે ભણતાં ગણતાં તપશ્ચર્યા કરતાં વિહાર કરવા લાગ્યા. એકદા શ્રી પષણ પર્વ આવ્યાં, ત્યારે શ્રીયકની મહેન તેને કહેવા લાગી. હે ભાઇ ! આજે વાર્ષિકદિવસ છે, માટે આજ તા પચ્ચકખાણ કર; કારણકે, આવા પર્વને દિવસે દાન, પુણ્ય, તપ કરવાથી અનંત ફળ પ્રાપ્ત થાય છે. કહ્યું છે કે, જે પ્રાણી એકાગ્ર ચિત્તે જિનશાસનની પૂજા પ્રભાવનામાં વૃદ્ધિ કરવા તત્પર રહે અને એકવીશ વખત કલ્પસૂત્ર સાંભળે, તે શીધે ભવસાગર તરી જાય. મહેનેાનુ... આવુ કહેવુ... સાંભળીને શ્રીયકે પારસી કરી. ત્યાર પછી તેણે સાઢારસીનું પચ્ચકખાણ કર્યું. પછી પુરિમઝુનુ, પછી અવર્ડ્ઝનું, એમ અનુ ક્રમે ઉપવાસ કર્યાં. આખા દિવસ મહોત્સવમાં નિમન કર્યાં,