________________
મારા મિત્ર સુદર્શનને ત્યાં રહેતે થકે ગોષ્ઠી કરું છું, શી તેની વાત કરૂં? તે રૂપમાં કામદેવ સમાન છે, વાણીમાં બ્રહસ્પતિજેવા છે, બુધિમાં બુધ જેવ, તેજમાં સૂર્ય જે, શીતળતામાં ચંદ્ર જે કર્મ છેદનમાં મંગળ જે જ્ઞાનમાં શુક્ર જેવો અને કુકર્મના મંદપણને લીધે શનિ જેવે છે. વધારે શું કહું? એક શીળગુણે કરિને જ તે સર્વથી ઉત્કૃષ્ટ છે. તેને વિધાતાએ સર્વ ગુણમય કર્યો છે. ભર્તારના મુખથી સુદર્શનની આવી સ્તુતિ સાંભળીને કેપિલા તેની અનુરાગિણી થઈ અને બોલી કે હાથી, હાવભાવથી, મદથી, લજજાથી, ત્રાંસુ જોઇને અધ કટાક્ષ ફેંકવાથી, વચનથી, ઈર્ષ્યાથી, કલહથી અને લીલાથી સ્ત્રીઓ જેવું એકે પાશબંધન નથી, સુદર્શનના રૂપલાવણ્યથી મોહિત થઈ કપિલા તેની સાથે વિષયસુખ ભેગવવા તક શોધતી હતી તેવામાં એકદt તેનો ભર્તાર કપિલ કંઈ કાર્યને અર્થે બહાર ગામ ગયે તે વખતને લાગ સાધી, જૂઠું બહાનું કાઢી સુદર્શન શેઠને ઘેર તે ગાઈ અને કહેવા લાગી- આપના મિત્રને તાવ આવ્યો છે તેથી આ પને બેલાવે છે અને તે માટે જ હું આપને બોલાવવાને આવી છું, માટે આપ વિલંબ કર્યા વિના ચાલેસુદર્શને કહ્યું-“મને ખબર નહોતી તેથી ઠીક થયું કે તમે બેલાવવા આવ્યાં. પછી તે સર્વ કાર્ય ત્યજીને મિત્રને ઘેર ગયે. જે તે ઘરમાં પેઠે કે તુરતજ કપિલાએ બારણાં બંધ કર્યા. ઘરની અંદર ગયા પછી કપિલા બોલી-“હે સ્વામિ ! હું બહુ કાળથી આપને સંગમ ઇચ્છતી હતી તો હવે આ શરીર અને આ શયા આપને સ્વાધીન છે, સ્વેચ્છાએ ભેગ ભેગો.” પણ તેણુએ જ્યારે એમ જાણ્યું કે, તે માનતો નથી ત્યારે તે પોતાના શરીરથી તેને સ્પર્શ કરવા લાગી પરંતુ સુદર્શનને તે જરા પણ અવિકાર થયે નહીં. તેણે તેણુને કહ્યું-“અરે! તને કેણે ભૂલાવી ? હું તો નપુંસક છું, ત્યારે તે વાત કઈને કહેવી નહીં.” તેણુએ પણ