________________
(૩૬). કરે, કાંકરાને રૂપે કરે, પાણીનું દુધ બનાવે, માટીના ઢેફામાંથી સાકર ઉત્પન્ન કરે એ બધું વસ્તુત: ખોટું છે એ જેમ માયાજાળ છે તેમ જગત બધું માયાજાળની ભ્રમજાળમાં ગુંચવાયેલું છે. સ્વનામાં ભિખારીને ચક્રવતીની ઋદ્ધિ મળે પણ જાગતાં એ ભિખારીજ હોય એમ આ મારે છે આ મરે છે આ સુખી આ દુઃખી એ બધું માયાજાળ કહેવાય. એક પૂર્ણ બ્રહ્મ એજ સત્ય કહેવાય. માટે એમાં પાપ લાગતું જ
- “આપ તે સર્વજ્ઞ સમર્થ પુરૂષ છે. તત્વજ્ઞાનીઓમાં મુગુટમણિ સમાન છે. આપના ઉપદેશનું રહસ્ય મને એકદમ ન સમજાય એ સ્વાભાવિક છે. પણ આપનું તત્વ મને ગંભીર અર્થવાળું લાગે છે. બેશક જગત બહા સ્વરૂપ જ છે. આપના શુદ્ધ અતિમતને અશુદ્ધતતા લાગતી નથી. આજે જગતમાં આપની સામે વાદ કરી આપને પરાભવ કરી શકે એ કોણ છે? સૂર્ય સામે કઈ ધૂળ ઉડાડી શકે?”
“રાજન ? તારી સભામાં જે કંઈ પંડિત મહાશયને 'મારી સામે પૂર્વપક્ષ કરવો હોય તે બેધડક કરે. હું એનું ખંડન કરવા તૈયાર છું, આપણા અદ્વૈતમતનું સ્થાપન કરવા હમેશાં સાવધાન છું. પાછળ એમના મનમાં અભિલાષ ન રહે કે એમના મનની મનમાં રહી ગઈ.'
શંકરાચાર્યના કહેવાથી રાજાએ પિતાની સભાના પંડિતને પડકાર્યા. શંકરાચાર્ય સામે પિતાપિતાના મતનું સ્થાપન કરવા આહવાન કર્યું. પણ તેની મગદ્દર?
