________________
( ૧૪૦ )
આપના મિત્ર વાતિ આપના સમાગમમાં આવ્યા, છતાં એ ચુસ્તસાંખ્ય ધમી રહ્યો. આપના આધ એને જરાય ન થયા?”
“ એ વાતિ હાલમાં મથુરામાં શું કરે છે ? ” ગુરૂએ પૂછ્યુ. રાજાએ જણાવ્યું, “ ભગવન્ ! શ્રીપતિ ત્રિદડી થયા છે. એમ લેાકેા કહે છે. ગળામાં તુલશીની માલા ધારણ કરી. નાસિકા ઉપર દૃષ્ટિ સ્થાપન કરતા વરાહ સ્વામીના મંદિરમાં રહ્યો છે. વૈરાગ્યથી વાસિત થયેલા પ્રાય: કરી ઉપવાસના તપ કરતા રહે છે એ વાક્ષિતરાજને આપ આધ આપીને જૈન બનાવા, આપની વાણી અને શક્તિ ત્યારે જ પ્રમાણુ થાય. ”
''
“હું વાતિને મારા શિષ્ય બનાવુ' ત્યારે મારી વાણી પ્રમાણ જાણુજે. ” સૂરિવરે જણાવ્યું. ને મથુરામાં જવાને ત્યાર થયા. રાજાએ એમની સાથે હજારો પડિતા અને સામા માકલ્યા. સૂરિવર એ સર્વે માણસાની સાથે મથુરાં તરફ વિહાર કરી ગયા.
આચાય સહીત તે સર્વે મથુરામાં આવી પહેાચ્યા, મથુરા નગરીમાં વરાહ મદિરમાં વાતિને જેવા રાજાએ વણું બ્યા હતા, તેવા જાયા. ત્રિદંડી થઇને પરમાત્મામાં એક ચિત્ત રાખી ધ્યાન કરી રહ્યો છે. એ ધ્યાનસ્થ વાક્પતિના ચિત્તની પરિક્ષા કરવા માટે અભટ્ટોએ આશિર્વાદ દેવાના પ્રારભ કર્યો. હર અને વિષ્ણુ આદિની સ્તુતિ કરવા માંડી,
66
લેાકેાનાં દેખતાં સંધ્યા આગળ હાથ જોડી તું પ્રણિ
