________________
(૧૭૫). હદયમાં નિરંતર બળ્યા કરતો હતો. રાજાને સૂરિવરે ધર્મોપદેશ આપી શોથી મુક્ત કર્યો. “હે રાજન ! આ પિતૃશોક શામાટે ? તમારા પિતા તે ચારે વર્ગ સાધીને કૃતકૃત્ય થયા. પિતાના યશરૂપી દેહને અહીંયાં ચંદ્ર, સૂર્ય તપે ત્યાં લગી મુક્તા ગયા છે. ઉત્તમ પુરૂષને પુણ્યલક્ષમીને કીર્તિલક્ષ્મી એ બે વલભા હોય, એની ચારૂતાને વિચાર કર! પુણ્યલક્ષ્મી એમની સાથે જાય છે, ત્યારે કીર્તિલક્ષમી તો અહીયાંજ રહે છે. પિતાના ગુણો યાદ આવતા હોય તો પિતાના જેવો થવા પ્રયત્ન કર ! એમના કરતાં પણ સવાયા થઈ ઉત્તમ રીતે રાજ્યવ્યવસ્થા કર !”
સૂરિવરના સહવાસથી અને ધર્મોપદેશથી દુંદરાજ પરમ આત ધર્મને ઉપાસક થયો રાજકાર્ય કરતાં રાજ ધર્મ, અર્થ, અને કામ એ ત્રણે વર્ગને સાધવા લાગ્યા.
સમયના વહેવા સાથે રાજાને પિતૃશોક દૂર થતાં રાજકાર્યમાં મગ્ન થયે. એક દિવસ રાજા બજારમાં ફરવા નિકળે, ત્યારે તેણે મને હર લાવણ્યતાવાળી, સુંદર એવી કંટિકા નોમની ગણિકા જે. એને જોતાંજ રાજા એનામાં એટલો તે લુબ્ધ થઈ ગયે કે એને પોતાની પ્રાણુધિક પ્રિયતમા બનાવી. અન્ત:પુરમા બેસાડી એના યોવનમાં, એ સૌદર્યમાં, એ મિથ્યા હાવભાવ અને મનહર અભિનયામાં રાજા એ તે લુખ્ય થઈ ગયા કે રાજા પિતાની રાણીઓને છોડીને રાતદિવસ એનાજ સહવાસમાં પડી રહે, એનું જ ચિંતવન કરતે એ
