________________
મકરણ ૨૫મું.
ઉપસ હાર.
ભાજકુમાર રાજ્યાસને બેઠા પછી પુત્રમુખની ઉત્સુકતાથી વાટ જોતી એની માતાને નમ્યા. માતા પુત્રના પરાક્રમથી ખુશી થઈ. એનાં દુ:ખડાં લીધાં. રાજકાના વ્યવસાયમાં તે પછી જેનાં જેનાં ધનસામગ્રી 'દુકરાજાએ હરી લીધેલાં એવા સર્વે ખ’ડીયા રાજાએ કરીને જન્મ્યા હોય એમ માનવા લાગ્યાં. ભાજરાજાએ એમના સત્કાર કરી એમનાં રાજ્ય પાછાં આપ્યાં. ઘણા જીવાને અચાવી એમની શુભાશિષ લીધી, સંસારમાં સાર રૂપ કમળા-લક્ષ્મી સ્વયમેવ આવીને લેાજને વરી. પોતાના સૈન્યબળથી ભાજ રાજાએ શત્રુ રાજાઓને જીતી તાએ કર્યો. રાજા રાજ્યકાથી નિવૃત્ત થયા એટલે કૃતજ્ઞ ગુરૂ અપભટ્ટીજી સાંભર્યાં.
એક દિવસ પેાતાના સામંતા, ને મંત્રીએ સાથે રાજા ઞામ વિહારચૈત્યમાં શ્રી જીનેશ્વરને નમવાને ગયા, ત્યાં નજીક ઉપાશ્રયમાં અપ્પભટ્ટ સૂરિવરના એ શિષ્યાને અધ્યયન કરતાં જોયા, રાજા પ્રભુને નમીને ગુરૂને નમવાને આવ્યા. સુખશાતા પૂછી સૂરિવરને પાટે અત્યારે કાણું છે એ સબંધી પૂછ્યું. તેથી શિષ્યાએ કહ્યું. “ રાજન ! હાલમાં અપ્પભટ્ટીજીની પાર્ટ એમનાજ જેવા સમર્થ નન્નસૂરિ અને ગાવિંદસૂરિ વિદ્યમાન છે.
