________________
(૧૭) છેઠવા ગ્ય ન બનાવે કે જેથી મુશ્કેલી વધે અહીં તેડાવી ગુપચુપ એ શત્રુને યમરાજને અતિથિ કરે?”.
કંટિકાનાં વચન રાજાને સત્ય લાગવાથી ભેજને તેડવા માટે દૂત મક, પણ મામાએ ભાણેજને મોકલ્યા નહી. દૂતે આવીને એ સમાચાર રાજાને કહી સંભળાવ્યા.
રાજાએ બીજા માણસને મેલ્યા.સમજાવી પુત્રને તે લાવવાને આજ્ઞા કરી, એ પુરૂષોએ રાજાને ઘણું સમજાવ્યું પણ ભેજના મામાએ કહ્યું, તમે કહો શું? તમે રાજ લુબ્ધ થયેલાને કયાંથી ખબર હોય? બાકી તે રાજાને અંતર ભાવ અમે સમજીએ છીએ, માટે ભાણેજને હું મોકલવાનો નથી.” શરણે આવેલાનું ક્ષત્રીય અવશ્ય રક્ષણ કરે તે આતે મારે ભાણેજ છે એનો તે હું અવશ્ય રક્ષા કરીશ.” .. “રાજન્ ! એવા ખોટા સંકલ્પ કરી આપે અમારા રાજા સાથે વિરોધ કરે નહી. આપ નહી સમજે તે દુંદુકરાજ બળથી લઈ જશે.” પ્રધાન પુરૂએ કહ્યું. -
ભલે તમારા રાજાને કહે કે તૈયાર થઈને આવે, અમે પણ રાજાને ચમત્કાર બતાવવા એમનું સન્માન સાચવવા અમારૂં સૈન્ય તૈયાર રાખશું?”મામાએ ઠંડે કલેજે જણાવ્યું. - પાટલિપુત્ર પતિ કોઈ પણ રીતે સમજે નહી ત્યારે નિરાશ થઈને રાજપુરૂએ પાછા આવી રાજાને એ સમાચાર આપ્યા. દુંદુકરાજ બહુજ ગુસ્સે થઈ ગયે. પણ કંઈ કરી શકે એમ નહતું.