Bappabhattasuri Ane Aamraja Part 02

Author(s): Manilal Nyalchand Shah
Publisher: Jin Gun Aradhana Trust

Page 175

(૧૦૦) મારૂં તારૂ કરવામાં સંસારના ઝઘડામાં પડેલા સમર્થ પુરૂષે પણ નરભવના કાંઠે આવીને ઉંડા ધરામાં ડુબી ગયા. માટે રાજન્ ? કેઈપણ ચીજમાં તારી વાસના રહેજ નહીં. પરમેષ્ટિમંત્રના ધ્યાનમાં એકાગ્ર ચિત્તવાળો થઈ આ ભવસાગર તરી જા? અનંતકાળ પર્યત અજ્ઞાનકાર્ય કર્યા હોવાથી આ ભવની પરંપરાને છેડે નથી આવતું, અનશન પૂર્વક આરાધના વડે થયેલું મરણ પંડિત મરણ કહેવાય. સમાધિ પૂર્વક પંડિત મરણે મરનારા આત્માએ અલ્પભવમાં ભવસા ગર તરી મુક્તિ રમણીને વરે છે. માટે સંસારની વાસનાઓ છેડી દેવી જોઈએ. ધર્મ કર્મ કરનાર આત્માને તે સ્વર્ગની સંપદાએ એના આવાગમનની રાહ જોતી હેય છતાં એણે તે મુક્તિનું સ્વરૂપજ ઓળખવું. એને યેગ્ય તે મુક્તિની જ લક્ષમી ગણાય. કે જે મુકિતની ગેદમાંથી અને તે કાળ જતાં પણ અનંતાં સુખ ભોગવી શકે.
ભવાંતરમાં તમે તાપસ હતા સે વર્ષ પર્યત તપ કરવાથી એનું ફલ તમે રાજય લક્ષમી પામ્યા. વાસનાનીઅજ્ઞાન તપની એ ગતિ હોય. નહિતર તપથી અનંતા કર્મોને ક્ષય થઈ શકે પણ એ ત૫ જ્ઞાનગર્ભિત હોવું જોઈએ. વાસના એતે આત્માને અધોગતિ લઈ જનારી છે. એ પુગલીક સુખમાં મગ્ન આત્મા, આત્માના અનંત આનંદને ક્યાંથી સમજે? આત્મા જ્યાં સુધી પોતે પિતાને ઓળખે નહી, બાહ રષ્ટિ ત્યાગીને અંતર્દષ્ટ તરફ વળે નહી ત્યાં લગી વાસ્તવિક વરૂપ એના સમજ્યામાં ક્યાંથી આવે?