________________
( ૧૪૮)
પ્રકરણ ૧૯ મુ.
વેરને પ્રતિરોધ. વાક્ષતિના મરણને આજે કેટલાય સમય પસાર થઈ ગયો રાજા એક દિવસ પ્રાસાદના અગ્રભાગ ઉપર અગાસીમાં કરતા હતા. એવામાં એક મકાન તરફ એની દષ્ટિ ખેંચાણી. રાજાએ જોયું તે એ ઘરમાં એક નવોવના રમણ પતિ વિરહથી વ્યાકુળ થયેલી વ્યગ્રચિત્તે પિતાના ઘરમાં ફરતી હતી.
એવામાં એક મુનિ ગોચરીએ ફરતા ફરતા એના ઘરમાં "આવ્યા, મુનિ ઘરમાં પેઠા એટલે એમની સાથે રમવાની ઈ
છાએ રમણીએ દ્વાર બંધ કર્યા. તે કામવિહ્વળ રમણી મુનિને પ્રાર્થના કરવા લાગી. બ્રહ્મધ્યાનમાં એક ચિત્તવાળા મુનિઓ ગમે તેવી સુંદર વસ્તુમાં પણ ભાતા નથી. એ લલનાની હાવભાવ ભરી ગમે એવી પ્રાર્થના મૃગલી સમા નય. નેને થણથણાટ છતાં મુનિ લેભાણ નહી. " રમણીની આટઆટલી વિનંતિ હાવભાવ છતાં પિતાને તિરસ્કાર કર્યો હોવાથી ગુસ્સે થઈ તેથી ક્રોધથી મુનિને લાત મારી કાન્તાલીય ન્યાયે કરીને એ સુંદરીનું નુપુર મુનિના ચરણમાં પેસી ગયું. રાજાએ આ દશ્ય જોયું એણે ગુરૂ આગળ સમશ્યા કહી સંભળાવી,
કમાડ વાણિજે વરંગનાએ, અન્નત્યિઉ ભુવણમતિઆએ.”
