________________
(૧૫૨) “અને શત્રુ બેધડક આપણા મુલકમાં પ્રવેશ કરી નુકશાન કરતે પ્રજાને રંજાડતે આવે એ જોયા કરવું, કેમ?” એક સરદારે કટાક્ષપૂર્વક કહ્યું, - “તમારું કહેવું ઠીક હશે. પણ શત્રુનું બળ પણ આપણે જરૂર જાણવું જોઈએ. એના અને આપણા બળને વિચાર કરી કાર્યને આરંભ થાય એ ઉચિત કહેવાય? ” મંત્રીએ કહ્યું. એણે દીર્ઘદ્રષ્ટિ દેડાવી લાંબો વિસ્ચાર કર્યો.
ક્ષત્રીયને વળી વિચાર શ?એ તે ક્ષત્રીય સામે– પિતાના શત્રુ સામે બરાબર છે? એ વિચાર કરવા કે મુહર્ત જેવા જાય એટલામાં શત્રુ આપણા મુલકમાં કેટલે બધે ફાવી જાય.” રાજાએ કહ્યું, એ યુદ્ધ કરવાને એકદમ આતુર થઈ ગયે.
રાજન? તે આપે સેનાપતિને મોટું લશ્કર આપીને દુશ્મનને ધ આવતા વેગ અટકાવવા મકલવા અહીયાં રહીને આપે બીજું લશ્કર તૈયાર કરવું, કે જરૂર પડે મદદમાં મોકલી શકાય. અથવા તે એ લશ્કરની મદદથી અહીં આ વેલા રિપનું સ્વાગત કરી શકાય,” પ્રધાને પિતાને અભિપ્રાય આપે.
વાટાઘાટ કરતાં છેવટે એ વિચાર મંજુર થયે. તે પછી બીજે દિવસે સેનાપતિ લશ્કર લઈને કનોજરાજનું સ્વાગત કરવા–એમને માર્ગમાં જ અટકાવવા રવાના થઈ ગયે.
રાજાએ પોતાના રાજ્યમાંથી બીજું લશ્કર બોલાવી
