________________
(૧૫૭ ) દુર્ગ તુટ એટલે સૈનિકે, સુભટે રાજગિરિમાં ધસ્યા. પણ તેમને સત્કાર કરવાને કોઈ તૈયાર નહોતું. રાજા સમુદ્રસેન તે રાજગઢમાંથી ગુરૂદ્વાર દ્વારા નગર બહાર નીકળી અ૮શ્ય થઈ ગયો હતે.
બાર બાર વર્ષને અંતે આમરાજાએ દુર્ગને કબજે કર્યો. પિતાની પરમાર ધ્વજા એ નગરના દુર્ગ ઉપર ફરકતી કરીને નગરમાં પોતાની આણ ફેરવી દીધી. પણ પ્રજાને કાંઈ વિધ કર્યું નહી.
વિન્મત્ત સૈનિકોએ નગરમાં પ્રવેશ કરતાં પિતાનો રોષ ગરીબ પ્રજા ઉપર ઉતારવા માંડયા. જ્યાં ત્યાં લુંટફાટ, ત્રાસ શરૂ થયાં. પણ રાજાનેકાને એ પ્રજાને આd. નાદ સંભળાતાં તરતજ લશ્કરમાં હુકમ ફેરવ્યો કે “કેઈએ નગરની પ્રજાજન ઉપર જુલમ કરવો નહીં. જુલમ કરનાર સખ્ત શિક્ષાને પામશે.” ...
રાજાના હુકમથી પ્રજા ઉપર થતે ત્રાસ અટકે. અને - જેનું નુકશાન થયું હતું તેનું રાજાએ પાછું અપાવ્યું. નાગરિકે રાજાના સદવર્તનથી ખુશી થયા. એમણે નવા રાજાને પોતપોતાની શક્તિ મુજબ ભેટણ મુક્યાં. આમરાજાએ એમને મને ગમતી રાજ્યવ્યવસ્થામાં સુધારણા કરી આપી એમના મન સંધ્યાં.
રાજા હાલમાં રાજગિરિમાં રહેતા હતા તે દરમિયાન, એક દિવસની રાત્રીને સમયે સમુદ્રસેન રાજાને અધિષ્ઠાયકઃ દેવ આમરાજ આગળ પ્રગટ થઈ કહેવા લાગ્યા. “હે રાજન? તમે મારા ભક્ત–રાજાને હરાવી કાઢી મુકો. પણ હું તમને
