________________
( ૧૫૯ )
પ્રસન્નતા વ્યર્થ ન હોય ! ” એ વ્યંતરના આગ્રહ જાણીને રાજાએ કહ્યું.
“ હે દેવ ? તા એટલું જણાવા કે મારૂં આયુષ્ય હવે કેટલુ' બાકી છે ? ” રાજાએ પૂછ્યું.
દેવતાએ અવધિજ્ઞાનથી ઉપયોગ દઇને કહ્યુ, “ રાજન્ આજથી છમાસે મકારાદ્યઅક્ષર ગ્રામપાસે તમારૂં મૃત્યુ થશે. ” “ એની નિશાની કઇ ? ” રાજાએ ધડકતે હેંચે કહ્યું,
,,
“ છમાસ પછી જ્યારે પાણીમાંથી ધૂમ નીકળતાં દેખા ત્યારે જાણજો કે હવે મૃત્યુ નજીક આવ્યું છે. માટે હવે પરલેાકની સાધના કરી ? ” એટલુ કહીને વ્યંતર ધ્રુવ અદૃશ્ય થઇ ગયા. રાજાએ રાત્રી જેમ તેમ પસાર કરી.
પ્રાત:કાળે સૂરિવર પાસે આવીને
રાજા નમ્યા. એટલે રાજાના પૂછ્યા વગર સૂરિવરે કહ્યું “ હે રાજન્ ! રાત્રે વ્યંતર આવે તમને જે વાત કરી તે તેજ પ્રમાણે છે માટે તમારે ધર્મરૂપી ભાતુ તૈયાર કરવું. ”
ગુરૂની વાણી સાંભળીને રાજા વિસ્મય પામ્યા, “આહા? શું આતે જ્ઞાન/ અથવા તેા એમાં વિસ્મય શું થવું! સૂર્યંમાં તેજસ્વીતા, ચદ્રમાં સામ્યતા, અને જૈન ધર્મમાં તત્વજ્ઞાનતા એતા સ્વાભાવિકજ ડાય. ”
રાજા તે પછી એ નવા રાજ્યની વ્યવસ્થા કરી પોતા તરફથી એક અધિકારી નીમીને અવિચ્છિન પ્રયાણે પાતાના દેશમાં આવ્યા.
