________________
( ૧૪૭ )
સૂરિવરનાં વચન ઉપર રાજાને શ્રદ્ધા હતી, છતાં પ્રતિતિને માટે રાજાએ ઉત્તમ પુરૂષાને માકલ્યા તેઓ ત્યાં જઈને લત્તાઓમાં વીંટાયેલી લાંખી જટા લઈ આવીને રાજાને બતાવી રાજસભામાં રાજા પોતાના પૂર્વભવની તાપસ વેશની જટા જોઇ ગુરૂના જ્ઞાનથી ચમત્કાર પામ્યા રાજપ્રધાનો અને પડિતાએ તથા અન્ય જનાએ ગુરૂના જ્ઞાનથી આશ્ચય ચકિત થઇ મસ્તક ધુણાવ્યું. “ આહા ! આશ્ચર્ય છે કે આ સુરિવર તા સર્વજ્ઞની માફક આ કલિકાલમાં સર્વે જ્ઞાન-ભૂત, ભવિષ્ય ને વમાન જાણે છે.
રાજાએ પણ સુરિવરની સ્તુતિ કરી. “ હે મુનીંદ્ર ? . આજના સમયમાં આપજ એક સનછેા. સર્વ કલાના સ્થાન એવા ક્લાનિધિ છે. હું પણ માટે પુણ્યવાન છું કે આપના સરખા અદ્ભુત ગુરૂ મને મળ્યા છે.” હુ થી જેના રામરાય વિકસ્વર થયાં છે એવા રાજા ગુરૂના ચરણમાં નમી પડયા. એના મનમાં કઇ પણું શ’કાશીલપણું હતુ તે નષ્ટ થતાં પરમ આ -- તપણું' રાજાએ ગ્રહણ કર્યું એવી રીતે અતિ ધર્મોનુ પાલન કરતાં રાજાના કેટલાક કાળ સુખમાં વહી ગયા.
---
