________________
(૧૩૮) પશ્ચાતાપ કરતા રાજાએ તરતજ અનુચરે માતે કાણની ચિતા રચાવી એમાં બળી મરવા સંકલ્પ કર્યો. નગરમાં આ સમાચાર ફેલાતાં રાજકે રૂદન કરવા લાગ્યા. નાગરિકને પણ રાજાને સમજાવવા લાગ્યા. એ સમયે બપ્પભટ્ટસૂરિએ પણ
ત્યાં આવી રાજાને પૂછયું. “હે રાજન! વિદ્વાન પુરૂને સિંઘ આ તમે શું કરે છે?”
ભગવાન ! મનથી કરેલા પાપનું આ પ્રાયશ્ચિત છે. સ્વદેહને ત્યાગ કરવો એ જ એને દંડ! એવાદંડથી જ દુષ્કૃતને નાશ થાય. જેવી રીતે પાપ કરનારા લેકેને હું શિક્ષા કરૂં છું, તે મારે પણ પાપકર્મને નાશ કરવાને માટે અવશ્ય શીક્ષા ભેગવવી જોઈએ.” રાજાએ પાપને પશ્ચાત્તાપ કરતાં કહ્યું.
રાજન ! જે મનવડે કરીને પાપ બાંધ્યું હોય તે મનવડેજ નાશ પામે. એ તું સ્મા વગેરે લેકને બોલાવી પૂછી છે?” ગુરૂએ કહ્યું.
રાજાએ તે પછી વેદાન્ત, ઉપનિષદ, સ્મૃતિ અને કૃતિએમાં વિશારદ એવા ન્યાય શાસ્ત્રીઓને બોલાવ્યા તેમની આગળ પાપ પ્રગટ કરીને કરેલાં પાપનું પ્રાયશ્ચિત પૂછયું. એટલે એ પંડિતાએ જણાવ્યું કે “લેહની ધગધગતી પુતલીને આલિંગન કરવાથી પાપ મુક્ત થવાય, જે ચાંડાલીને સંગ કર્યો હોય તે?”
પંડિતનાં વચન સાંભળીને રાજાએ લેઢાની પુતલીને અગ્નિમાં ધગધગાવી. લાલચોળ કરાવી હવે એ અગ્નિથી ધગ
