________________
( ૧૨ )
હકીકતાની ગુ ઘણી કરી રસીક કાવ્ય અનાવ્યું, કવિત્વ શક્તિના ઉપયાગમાં વાકપતિએ પાતાના સમયના સદ્ઉપયોગ કર્યો પાતાના રાજા તરફની શક્તિઃ દેશભક્તિ અને કાવ્યદ્વારા પ્રગટ કરી.
કેટલેક દિવસે એ કાવ્ય તૈયાર થયુ. એટલે ખીજીવારે એનુ સંશાધન કરી તપાસી જોયુ. એણે આ મહાકાવ્ય યશેાવમાં રાજાને ભેટ કર્યું. રાજાએ એ કાવ્ય એની સભાના પડતા પાસે વંચાયું. એ કાવ્યશકિત, એ શંખથાય, એ રસનુ માધુર્ય · જોઇ કવિરાજની શક્તિથી રાક્ષસહિત પડિતા ચમત્કાર પામ્યા.
યશાવમાં રાજાએ વાતિની વિદ્વત્તાની કદર કરી તરત જ એને કારાગૃહમાંથી મુક્ત કર્યાં. કવિરાજનુ સન્માન કર્યું ને ક્ષમા આપી. કેમકે રાજતા પેાતાના દેશમાં પૂજાય પર્ણ વિદ્વાન તા સર્વત્ર પૂજાય છે. દેશ કે પરદેશમાં, શત્રુને પણુ પોતાના બુદ્ધિ ચાતુર્યથી રજન કરી શકે છે. રાજાએ એને પોતાની સભામાં કવિરાજ તરીકે રહેવા અરજ કરી પણ હવે પાછલી અવસ્થા આત્મકલ્યાણ તરફ ખેંચવા એણે રાજાને જણાવ્યુ. રાજાએ નિરૂપાયે એના સત્કાર કરી વિદાય કર્યો.
કવિરાજ વાષ્ટ્રપતિ બપ્પભટ્ટજી પાસે કનાજ આવ્યે એમને પ્રથમથી મૈત્રી સંબ ંધ તા હતા તે મળવાથી તાજું થયા વૃદ્ધિ પામ્યા. ગાંડની આપત્તિના સમાચાર કનીજરાજને કહી સંભળાવ્યા. કાજરાજે પણ એ કવિનુ સન્માન કર્યું
