________________
(૧૩) બાલ્યપણામાંથીજ અમે વ્રત ગ્રહણ કરેલું છે. જેથી પાપ ભીરૂ છીએ તથાપિ હે રાજન ! આ બધું અમે કરવાને સમર્થ છીએ એ બધો એ પ્રગટ પ્રભાવી ભારતીનેજ પ્રભાવ? એની કૃપાથી સર્વે રસ અમે જીવંતની માફક સાક્ષાત્ દર્શાવી શકીયે. મેંઢેરામાં એવીજ રીતે તમારી આગળ અમે વાત્સાયન કથિત કામશાસ્ત્રને અનુભવ નહીં છતાં વિદ્વાન અનુભવી પણ ન વર્ણવી શકે એવું યથાર્થ વર્ણન કરતા હતા. હું નન્નસૂરિ આ મારા ગુરૂભાઈ ગોવિંદાચાર્ય છે. અમારા કામ શાસ્ત્રના વર્ણનથી આપને જે સંકલ્પ વિકલ્પ થયા, અમારે માટે આપને જે હલકો વિચાર આવ્યો તે મિથ્યા છે. એ સિદ્ધ કરી બતાવવા આપની આગળ વીરરસનું વર્ણન કરી આપને અનુભવ બતાવ્યું.”
નન્નસૂરિની વાણી સાંભળી રાજા શરમાઈ ગયે એમના પગમાં પડી એમની ક્ષમા માગી. એના મનમાં જે કંઇવિરોધી ભાવ હતા તે તરતજ દૂર થઈ ગયો.
નાટકનો એ રીતે અંત આવ્યે સર્વે કઈ ગુરૂની પ્રશંસા કરતા પોતપોતાને મકાને ગયા. - , એમની વિદ્વતાની રાજાને ખાતરી થઈ કે જેવા સૂરિવરે
એમને વખાણ્યા હતા તેના કરતાં પણ એ પ્રાણ હતા. એ - પણ ભારતીની પ્રસન્નતા મેળવી સરસ્વતીના પુત્ર હતા. રાજાએ એમના બ્રહ્મચર્યની ચારિત્રની અને પાંડિત્યની પ્રશંસા કરી. એ અને ગુરૂભાઈને સત્કાર બહુ માનપૂર્વક કર્યો એટલે
