________________
(૧૩૨) દેવીદાચા કહ્યું. હે રાજન? જે કેષવાન હોય તે બ્રહ્મ-શિવમાં એકનિષ્ઠ એવા ઉત્તમ પુરૂષમાં પણ દેષજ દેખે પરતુ ગુણવાન હોય એજ ગુણીજનની કદર કરી શકે. બાકી તે જે ચારિત્રમાં અતિ વિશુદ્ધ છે તે પંચાનન સિંહ સમા છે એ વિશુદ્ધ ચારિત્ર પાળનારા કાંઈ વિષયના દાસ થતા નથી.” એમણે સાધુના આચારનું સ્વરૂપ ટુંકાણમાં કહી સંભળાવવું.
રાજા સાધુઓના આચારનું વર્ણન સાંભળી ખુશી થયે. “ધન્ય છે મને કે જેને આપ સમા સશુરૂઓની પ્રાપ્તી થઈ.”
રાજાની મરજીથી કેટલાક દિવસ પર્યત બપ્પભટ્ટસૂરિજી પાસે રહ્યા તે પછી બપ્પભટ્ટસૂરિવરની આજ્ઞા લઈને મેરા તરફ એ બને ગુરૂભાઈ વિહાર કરી ગયા.
પ્રકરણ ૧૭ મું.
માતંગીના મેહમાં દેવતાની માફક સુખી માણસોને કાળ સુખ ભોગવવામાં પાણીના પ્રવાહની પેઠે વહી જાય છે એની સંસાર સુખમાં મગ્ન થયેલા જીવને ખબર હોતી નથી. છતાં કાળ કેઈને માટે ભતે નથી. એને એનું કામ કર્યું જાય છે, પણ માણસ ચળકતી સુખાભાસ વસ્તુમાં લાભાઈ ધર્મ વગર
