________________
“આજે પણ હે રાજન ! મારા ગુરૂભાઈ નાસરિ અને બેવિંદાચાર્ય એ અને ગુણે કરીને મારા કરતાં પણ અધિક છે.” સૂરિવરે કહ્યું.
આપના એ ગુરૂભાઈ હાલમાં ક્યાં રહે છે?” રાજાએ પૂછયું. ...
મેંઢેરામાં જવાબ મળે.
ભગવન? કે આપના વચન ઉપર મને સંપૂર્ણ શ્રદ્ધા છે છતાં કેતુકથી એ બાબતને અનુભવ કરવાની મારી ઈચ્છા છે.” રાજાએ પિતાની ઈચ્છા પ્રગટ કરી.
તને જેમ સુખ પડે એમ કર ?” ગુરૂએ જણાવ્યું.
બીજે દિવસે પિતાના પ્રધાનને રાજ્ય ભળાવી સૂરિવરની રજા લઈને રાજ પિતાનાં કેટલાંક માણસની સાથે વેશ બદલીને ગુજરાતની ભૂમિ તરફ ચાલે. મેંઢેરામાં આવીને તે નન્નસૂરિ વ્યાખ્યાન વાંચતા હતા ત્યાં ઉપાશ્રયમાં આવી રાજ વ્યાખ્યાન સાંભળવા લાગ્યો. એ સમયે નન્નસૂરિ સિહાસન ઉપર બેઠેલા હતા એમને માથે છત્ર હતું. પડખે ચામર વીંજાતા હતા. એ જોઇને રાજાએ પિતાને હાથ ઉંચ્ચે કરીને લાવ્ય-વિસ્તાર્યો. એ જોઇને ગુરૂએ મધ્યમા અને તર્જની એ એ અંગુલીએ એની આગળ શૃંગાકારવડે કરીને વિસ્તારી પૂછનાર એ સમસ્યા સમજી ગયે.
6 પૂછનારના જેવા પછી લોકેએ ગુરૂને પૂછયું કે “ભગવન? આપે એ શી ચેષ્ટા કરી. અમે એને પરમાર્થ સમજ્યા નહી.”
