________________
( ૧૨૫) મકરણ ૧૬ મું.
નસૂરિને ગોવિંદસૂરિ એક દિવસ રાજા અને સૂરિ જ્ઞાન ગેહી કરતા બેઠા હતા એવામાં રાજાએ ગુરૂની સ્તુતિ કરતાં કહ્યું. “ભગવદ્ આજે જગતાં તપ, જપ, વ્રત અને વિદ્વત્તામાં આપની સ. માન કેઈ હોય એવું મને લાગતું નથી. તે આપને પૂછું છું. કે આપની તુલનાને પહોંચે એ કઈ હશે ?”
રાજન? પૂર્વકાલમાં મારા કરતાં પણ સમર્થ વિન ધાને થઈ ગયા છે. બાર અંગના જ્ઞાતા, ચાદ પૂર્વધર, એવા શ્રુતપૂવીએ સકલ વિદ્યાના પારંગામી હતા. એક પદના સે અર્થ કરનારા, હજાર અથવા તે લાખ અર્થ કરનારા મહા સમર્થ જ્ઞાનીએ વિદ્યમાન હતા. એમ આપણે જાણીએ છીએ. પ્રભવસ્વામી, શäભવ, ભદ્રબાહુ સ્યુલિભદ્ર, આર્ય સુહસ્તિ, વાસ્વામી, વૃદ્ધવાદી, સિદ્ધસેન દિવાકર વગેરે તે સમયમાં જગતગુરૂ જેવી પરાકાષ્ઠાએ પહેચેલા હતા.” ગુરૂએ કહ્યું.
પ્રભુ? એ તે ભૂતકાલની વાત થઈ. પણ આજે વ. માન કાલમાં તે મને લાગે છે કે સ્વર્ગમ પણ આપના જે કેઈ ન હોય તે મનુષ્યની તે વાત જ શી ?- સરસ્વતીનું વરદાન પામેલે પેલો બદ્ધવાદી પણ આપની આગળ હારી જઈ . આપનો શિષ્ય થઈ ગયે.”
