________________
( ૧૨ ). બનાવવામાં આવ્યા, મરનારાઓએ ઘણાને ભાગ લીધે હતે રાજાઓ અને એના સુભટએ પણ તલવારને બરાબર રૂધિરથી નવડાવી હતી.
ત્યાં રહેનારા નિ:શ ચેત્યવાસી સાધુઓ પણ અકોલાહલથી દોડી આવ્યા. પ્રભુના ઉત્થાપનની વાત સાંભળીને એમનાં હૈયાં જનુની બન્યાં હતાં. મરણીયા થઈ ધસી આવતા એમને પકડી લેવામાં આવ્યા. એક બે મબૂત બાંધાવાળા એમના પંજામાંથી છટકી જઈ મંદિરમાં દેડી ગયા. એમણે જોયું તે પ્રતિમાઓ બધી ઉસ્થાપના કરવામાં આવી હતી. ને શંકરસ્વામી જીરાવાલાની પ્રતિમાને સ્થાનકે શ્રીચક્રની સ્થાપના કરતે હતે. એ એકદમ શંકરસ્વામી ઉપર ધસી ગયા. પણ તરતજ એમને પકડી લેવામાં આવ્યા એમને બરાબર બાંધવામાં આવ્યા.
અરે સંન્યાસી? તે સંન્યાસી થઈ અમારા ભગવાનની પ્રતિમાઓને નાશ કેમ કર્યો?” બંધનમાં પડેલા એક ચૈત્યવાસી યુતિએ ગર્જના કરી.
“અરે મૂઢ! જે ખરા ભગવાન તે આ છે. તારે કલ્યાણ કરવું હોય તે તે નમ. ” શ્રીચકની સ્થાપન કરી રહેલા શકરે એ યતિને પડકાર્યો.
“અરે આવું પાપ કામ કરી તું કયાં છુટીશ ? એ જુલમનું ફળ તને અવશ્ય મળશે તે બુરે મતે મરશે?” શંકરસ્વામીને યતિએ કહ્યું.
