________________
दोडसो गायातु स्तवन.
( -१७ )
astri केटलीक वातो स्तवनमां नयी आणी, पण कांईक विशेष बात लखीए छैए. त्यां जड़ ज्ञानने पगे लाग्या, एम कहे तेवारे वाटमां जातां चमत्कार उपजे एवा पहाड पर्वत समुद्र प्रमुख घणा आव्या हशे, तो तेने देखीने मथुना ज्ञानने वंदना कां न करी ? ते विचारजो. वली एम चैत्यशब्दे ज्ञान कहीए तो 'नाणं पंच विहं पचत्तं ॥' इत्यादिक, सूत्रमां ज्ञानना आलावा धणा छे. त्यां सघले 'चेहयं पंच विहं पन्नत्तं । आभिणिबोहियचेयं, सुयचे, ओहिचेयं, मणपज्जवचेइयं, केबलचेइयं इत्यादि पाठ लखत, पण ते तो क्यांए दीसता नथो, तथा वली एवो अर्थ करे जे, आगममांथी बात सांभली निर्णय करवा गया, ते वारे शंका तो हृदयमां ठरी अने जिन वचनमां शंका उपजे, ते वारे साधु पणु केम रहे ? यतः - ' पयमक्खरंपि एक पिजोन रोएइ सुतनिद्दिनं । सेसं रोयंतो वि हुमिच्छदिट्ठा जमालि व || २ ||" ते माटे मूर्ख संकेतनो अर्थ छांडी निपुण संकेत अर्थ करीए तो सर्व समुं थाय. ए जवावना उचर घणा छे, तेहनो खप होय तो प्रतिमाशतक ग्रंथ उपाध्यायजीनो करेलो छे ते जोज्यो ए विस्तारे सर्यु ॥ २३ ॥
"
•
हवेली कुमति एम कहे छे जे, " चैत्य के० प्रतिमा हो तो पण भले हो पण ते शाश्वती प्रतिमा हती अने तमे तो अशाश्वती मानो छो." एम कहेनारने, एज आलावा - मांथी अशाश्वती देखाडे छे.
रुचकादिकना चैत्य नम्या ते । सासय पडिमा कहिए ||
जेह इहांना तेह अशाश्वत । बेउमां भेद न लहिएरे || जि० तु ० २४||
अर्थ-रुचकादिकना के॰ रुचक आदि देई. आदि शब्द थकी नंदीश्वरादिक लइए. ते चैत्यने मुनि जे नम्या ते सासय पडिमा के० ते शाश्वतीमतिमा कहीए तथा जेह इहांना के० अत्रे भरतनां चैत्य वांद्यां. 'इह चेइआई बंदर चि' पाठात् ॥ ने अशाश्वतां जाणयां. ते माटे मूर्ख होय ते शाश्वतीमां अने अशाश्वतीमां पूज्यापूज्यनो फेर पाडे. तेज मोटे आगल कहेवाशे जे द्रोपदीनो अधिकार, तेमां केवल अशाश्वतीनेज पूज्यपणु कर्तुं छे, ra fart कही बोलाव्युं छे, ते कारणे बेउमां भेद न लहीए के० शाश्वतीमा भने अarraani अंश मात्र भेद नथी. इति गाथार्थ ॥ २४ ॥
वे अधिकार पूरो थयो माटे उपसंहार करे छे.
ए
जे उपर साहेब तुज करुणा । शुद्ध अरथ ते भाखे ॥
तुज आगसनो शुद्ध परूपक । सुजश अमियरस चाखेरे ॥ जि००२५||
अर्थ- जे उपर सादेव तुज करुणा के० हे साहेब, जे प्राणी उपर तमारी करुणा एटले कृपा छे, शुद्ध अरथ ते भापं के० ते प्राणी यथार्थ व्याख्या कहे. अहींयां ए व्याख्याए, एक उपर करुणा छे अने एक उपर करुणा नथी एवो अर्थ थाय, ते बीतरागने केम घटे?
वच सुरेंद्रश्चामीकर
