________________
( ९४ )
अर्थ- हवे दशमो आगमनामा भेद वखाणे छे जे कार्य करे ते आगमने आगल करीने. करे एम विचारेजे आगम विना जे परलोक साधवानो मार्ग तेनो कोण साखी एटले वीतरागना आगममांज एवा मार्ग होय भाषी के० एवं कहीने ए रीतनी क्रिया करे एटले ए भाव जे देववंदन गुरुवंदन प्रत्याख्यान प्रतिक्रमणादिरूप क्रिया जिनागम तथ्य जाणीने आगमोक्त क्रिया करे ए देववंदनादिक क्रियानो विस्तार धर्मरत्नमां जोड़ लेवो ए दशमा गुण थकी क्रिया पामे ॥ ११ ॥
आप अबाधायें करे, दानादिक चार शक्तिरे । व्यक्तिरे, एम आवे गुण इग्यारमो ए ॥ १२ ॥
अर्थ- हवे दानादिक यथाशक्तियें करे ए अग्यारमो भेद कहे हे आप अबाधायें के० पोताने पीडा न उपजे तेम दानादिक चारे करे जो द्रव्यपात्र होय तो देतो थको थाकेज नहीं अने जो अल्प द्रव्यवान होय तो अति उदार न थाय. उक्तंच - " लाभोचियदाणे, लाभोचियभोगणे । लाभोचियपरिभावे, लाभोचियनिहिकरे सिया ॥१॥ " इत्यादिक एम थोडे काळे घणुं आप शके तेमज गील तप भावनाने विषे पण यथाशक्ति प्रवर्तें एम व्यक्ति के० प्रगटपणे अग्यारमो गुण श्रावकने आवे ॥ १२ ॥
चिंतामणि सरिखो लही, नवि मुग्ध हस्यो पण लाजेरे । गाजरे, निज धर्मे ए गुण बारमो ए ॥ १३ ॥
अर्थ-वे निहीक नामा वारमो गुण कहे छे. चिंतामणिरत्न सरिखो पोतानो धर्म लड़ी के० पामीने जे मुग्ध के० मूर्ख लोक तेणे हस्यो थको पण नचि लाजे के० न लाजे एटले धरणी करतो लाजे नहीं गाजेरे के उत्सुक होय हर्पवंत होय निज धर्मों के० पोताना affar arrat गुण जाणवो यद्यपि धर्मरत्नग्रंथमां चिंतामणिरत्नसरिखी क्रिया करतो न लाजे एम कर्तुं छे तो इहां चिंतामणिरत्नसरिखो धर्म कह्यो तेमां कांह विरुद्ध नयी केमके क्रिया ने धर्म कांह जूदां नयी ॥ १३ ॥
धन भवनाविक भावमां, जेम नवि रागी नवि द्वेषीरे । समपेषी रे, ते बिलसे गुण तेरमे ए ॥ १४ ॥
अर्थ- वे तेरमो अरक्तद्विष्ट नामा भेद बखाणे छे. शरीरनी स्थिति हेतु छे धन भवन आदि शब्दयी वजन, आहार, घर, क्षेत्र, कलत्र, वस्त्र, शस्त्र, यान, वाहनं इत्यादिक लेवां. ते पदार्थमां रहतो थको पण नवि रागी नवि द्वेषी के० राग द्वेष रहितनी पेठे होय एटले मंद आदर होय अन्यथा राग द्वेष रहित तो उपले गुणठाणे होय ते इहां केम घटे अने समपेषी के० मध्यभावनो जोनारो होय जे माटे भावभावक एम भावे. यतः - "नय अत्थि कोइ सयणो, न शरीरं नैव भोगउवभोगा । जीवो अन्नभवगई, गच्छ सव्वंपि सुत्तूर्णं ॥१॥"