________________
माई करयुं छे बीजा
( ४१ ) कठोर वचन कहे जे मुझने सर्व लोकमां केम तिरस्कार करचो में तो ए रीते करेज छे तो धिक्कार पडो मारा जीवितने इत्यादिक वोले. एम श्रीआचारांग - मध्ये कर्तुं छे तथा च तत्पाठ: - " वयसावि एगे वुझ्या कुप्पंति माणवा उ णयमाणे य नरे महया मोहेण सुझइ ॥ | १ ||" इति एम वचनमात्रेण गच्छने छांडि एकला रही अकार्य सेवे इतिभाव ॥ १५ ॥
अमसरिखा हो जो तुम जाणो, नहीं तो स्या तुम बोलरे । एम भाषि जात्यादिक दूषण, काढे तेह नीटोलरे ॥ सा० १६ ॥
अर्थ - पछी ते मूर्ख मुनि शिक्षा आपनारने पाछा एवा जवाब आपे के जो अमसरिखा तमे होत तो जाणत एटले ए भाव जे अमारे गोचरी पाणी प्रमुख लाववां पडे ते तमने कर पडतुं होय तो तमे जाणो नहीं तो बेठा मोटाई करो एटहुँज तमारामां छे पण कांइ भलिवार नथी. जो अमारी पेठे चालो तो तमे जे अमने शिक्षा आपो ते खरी, नहीं तो तमारा बोल शा एटले तमारुं बोलवु सर्व फोकट छे एम भाषी के० एम कहीने जात्यादिकना दूषण काढे एटले एम कहे जे तमे हीणि जातिना उपन्या छो तमारुं कुल केनुं छे इत्यादिक बोले तेह निटोल के ० ते पुरुषने निटोल जाणवा पण ते सज्जन उत्तम पुरुषमां न गणाय ॥ १६ ॥
पासत्थादिक दूषण काढी, हिले ज्ञानी तेहरे |
यथा छंदता विण गुरुआणा, नवि जाणे निजरेहरे ॥ सा० १७ ॥
अर्थ - वली ते सूर्ख प्राणी शिखामणना आपनारने उलटा पासत्यादिक दूषण काढीने हिले के० हिलना करे एटले एम कहे जे तमारामां शा गुण छे तमे पासत्यावसन्ना छो एम कहीने ज्ञानी के० पंडित गीतार्थनी हिलना करे ए वे पदनो एकठो अर्थ छे एम विण गुरुआणा के० गुरुआज्ञा पाल्या विना यथाउंदता के० आपछंदे आचरण करवानी एवी जे निज के० पोतानी रेहा के० रेखा छे एटले हीणा आचरणनी मर्यादा पोतानी छे तेनी पोतानेज न जाणे के० खबर न पडे एटले ज्ञानीना अछता दूषण काढे अने पोताना छता दूषण होय ते उवेखे इतिभाव ॥ १७ ॥
ज्ञानीथी तेम अलगा रहेता, हंसथकी जेम काकरे ।
भेद विनयना बावन भाष्या, न लहे तस परिपाकरे || सा०१८||
अर्थ - ते माटे ज्ञानी के० जे गीतार्थ गुरु आदिक ते थकी अलगा रहेता थका केवा देखाय जेम राजहंस थकी कागडो जूदो देखाय तेवो ते साधु देखाय तथा विनयना बावन भेद शास्त्रमां कह्या छे तथाहि १ अरिहंत २ सिद्ध ३ नागेंद्रचंद्रादिक ते कुल ४ कोटिकादिक ते गण ५ चतुर्विधसंघ ६ क्रिया ते अस्तिवादरूप ७ संत्यादिक धर्म ८ मत्यादिक ज्ञान ९ मत्यादिक ज्ञानवंत ते ज्ञानी १० आचार्य ११ स्थविर ते सिदाता साधुने यिर करे १२
