________________
प्रत्यक्षपणे भावभावक कहिये. यतः-"कयवयकम्मो तह, शीलवंच गुणवंच उजुवबहारी । गुरुमुस्मुसो पयवणकुसलो बलु सावगो भावे ॥१॥" ॥२॥
श्रवण जाणणा ग्रहण उदार, पडिसेवा ए चार प्रकार । प्रथम भेदना मन धारी, अर्थ तास इम अवतारीयें ॥३॥ अर्थ-हवे उपरना छ लक्षणमांयी मथम कृतव्रतका नामें लक्षणना चार भेद छ-१ अवण के० सांभल→ २ जाणणा के० जाणवु ३ ग्रहण के० अंगीकार कर उदार के विस्वारपणे ४ पडिसेवा के० सम्यक् पालघु ए वार मेद जे कृतव्रतकर्मा नाम तेना अवधारीये नाम के तेना अर्थ एम अववारीये के० उनारी ॥३॥
वहुमाने निसुणे गीयस्थ, पासे भंगादिक बहु अत्य । जाणगुरु पासें व्रत आहे, पाले उपसर्गादिक सहे ॥४॥
अर्थ-दहा बहुमान कयु पण विनय नया बहुमान बने ठेवां. यन:-"विणय बहुमाणसारं, गीयत्याओ करेंड बयसवणं । " इति वचनात् . गीयत्य पामे के० गीतार्य पासयी जे निमुणे के० मांभळे ते विनय क्या बहुमान सहित सांभळे इटां चोभंगी कह -१ कोडक धर्तमां बंदनादिक वाय विनय तो होय पण गुरुकर्मा के० भारीकर्मी मा बहुमान अंतरमीति न होय २ कोइकमा बहुमान होय पण विनय कग्वानी शक्ति न होय ते ग्लानादिक जाणत्रा ३ कोडक आसन्नसिद्धिया जीवमा विनय नया बहुमान बेहु होय ४ कोइक आकरा पापकर्मीमां विनय वयाबहुमान एक न होय इहां ब्रत सांभलवाने कयु. पण उपलक्षणयी मर्वे भाबमामले मृत्रने गीत अन तेनुं व्याख्यान ते अर्थ अने जमत्र नया अर्थसहित ते गीतार्य. यतः-"गीयं भन्नड़ मृत,अत्यातस्सव होड वक्खाणं गीपण यअत्येण य.संजुत्ता होइ गीयत्यो ॥श पटले गीतार्य पासे सांगलीने ए पहेलो भेद भंगादिक बहुअर्थ जाणे के वतना भांगा प्रमुख बहु अर्थ समजे जेम पञ्चक्खाणना ४९भांगाने त्रिकालना गणिये ते वारे १४७भांगा याय बली व्रताश्री गणिये ते वारे एकवते ६ वेव्रते ४८ त्रण व्रते ३४२ इत्यादिकयावद बार ते १३८४१२८७२०० मांगा थाय. यत्र गाया-"तेरस कोडिसयाई. चुलसीकोडीउ पारसय लक्खासगसीइ सहसदो सय. सन्चग्गं छक्कभंगीए ॥१॥" नवभगीयें एक ते ९ वे व्रते ९९ यावत् वार व्रते ९९९९९९९९९९९९ अने एकवीस मंगी करिये ते वारे वारे व्रते १२८५५००२६३१०४९२१५ थाय. ४९ मंगेवारेने २४४१४०६२४९९९९९९९९९९ ९९ मांगा थाय.१४७मांगाबारे व्रते ११०४४३४६०७७१९६११५३३३५६९५७६९५ मांगा याय. सर्व अक्षर संचारणायें जाणवा. इत्यादिक मांगानुजान करे,आदि शब्द प्रवना अविचार जाणे, ए वीजा मेद विस्तारे धर्मरनपकरणयी जाणवो. पछी गुरु पासेयी ब्र अंगीकार करे. आणंदादिक श्रावकनी पेठे इलर ते चौमासा प्रमुखना अथवा यावकयिक ते भावजीवना एत्रीजी मेट ययो, अने पाले के० सम्यक् पाले तया उपसर्गादिक आवे
